از بس شمار بوسه که دوش آن نگار کرد

با روزگار کار من اندر شمار کرد

دیدم شمار و بوسه ندیدم همی به چشم

بی می مرا از آنچه ندیدم خمار کرد

گفتم که بوسه دادی لختی نگار من

گفتا بدین گرفته نخواهم نگار کرد

گفتا که لب چگونه برم پیش آنکه او

صد ره به بوسه هر دو لب من فگار کرد

چندین حدیث گفته شد و آخر آن نگار

تا بوسه ای بداد دو چشمم چهار کرد