بر سر چو کلاه عاشقی افرازم سر بازیهٰا تمام بازی سازم یکذره غم درون، برون ار فکنم غمهٰای جهان تمام، شادی سازم
نی در غم فرزند و زن و خویشم من نی خویش به قید مذهب و کیشم من رفتم که حساب خود کنم هیچ نبود شاید اگر از هیچ نیندیشم من