به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حکیم نزاری قهستانی

حکیم نزاری قهستانیرباعیاتشمارهٔ ۳۳: هر چند که اضطراب بیش از پیش است

2330عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر چند که اضطراب بیش از پیش است

هم صبر صلاح دل بیش اندیش است

محروم ز خدمت تو کاری صعبست

لیکن چه کنم واقعه ای در پیش است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۲: در عالم عقل مدخل عشق خوشست 2شمارهٔ ۳۳: هر چند که اضطراب بیش از پیش است 3شمارهٔ ۳۴: آب دهن و دلت اگر تاریکست 4شمارهٔ ۳۵: یاد تو به هر صبوح مفتوح منست 5شمارهٔ ۳۶: از اصل نیاز کدیه شاهی منست 6شمارهٔ ۳۷: جام جم سعد دین نزاری اینست 7شمارهٔ ۳۸: آن کس که ورای کفر و ایمان من اوست 8شمارهٔ ۳۹: مخموری ما ز مستی مستی اوست 9شمارهٔ ۴۰: آنجا که به فال نیست آزردن دوست 10شمارهٔ ۴۱: ای گوشت خران دنبه ارزان نیکوست 11شمارهٔ ۴۲: ای یار حجاب ما همه از ماییست 12شمارهٔ ۴۳: در دیده ی ابر این زمستان نم نیست 13شمارهٔ ۴۴: ای یار اگر از بدو ازل وصلی نیست 14شمارهٔ ۴۵: خون آمد و پیراهن چشمم بگرفت 15شمارهٔ ۴۶: ختمست به غمزه دلبری بر چشمت 16شمارهٔ ۴۷: گفتی که کی آمد و کجا بود و کجاست 17شمارهٔ ۴۸: از دست رقیبان مخالف چپ و راست 18شمارهٔ ۴۹: چشم تو ز بس که کرد خون از چپ و راس ...19شمارهٔ ۵۰: با یار بگفتم به زبانی که مراست 20شمارهٔ ۵۱: هر صبح که جام عشق گیرم بر دست 21شمارهٔ ۵۲: دیرست که خواجه مجددین از سر دست 22شمارهٔ ۵۳: در دامن دوستان دانا زن دست 23شمارهٔ ۵۴: گویند که ای زمام دل داده ز دست 24شمارهٔ ۵۵: ای دل چو بدو نیک جهان بر گذرست 25شمارهٔ ۵۶: زان روی که روی عاشقان در یادست 26شمارهٔ ۵۷: می گر چه که طبع تلخ، شورانگیز ست 27شمارهٔ ۵۸: با دیده و ره ندیده بسیار کس است 28شمارهٔ ۵۹: گر هیچ هدایتی کند عزمی جست 29شمارهٔ ۶۰: دیدار به ما نمود و در پرده نشست 30شمارهٔ ۶۱: کفر از سر زلفین تو در عین حق است 31شمارهٔ ۶۲: بیداد ز عقل و خرد و هوش و دل است 32شمارهٔ ۶۳: تشنیع که می زنند بر من چهار است 33شمارهٔ ۶۴: خودین چه کند چون نظرش کوتاه است 34شمارهٔ ۶۵: در هر دوری عاشق و معشوقی هست 35شمارهٔ ۶۶: گوید به من که چونی و حالت چیست 36شمارهٔ ۶۷: بس خلق که بر آمده (و) رفته گریست 37شمارهٔ ۶۸: من مستم و مستی من از بی خبریست 38شمارهٔ ۶۹: دیر آمد و زود برفت و ما را بگذاشت 39شمارهٔ ۷۰: جل صبح خمیر خاک آدم که سرشت 40شمارهٔ ۷۱: زان طایفه نیستم که نازم به بهشت 41شمارهٔ ۷۲: ای مطلع آفتاب رخشان، رایت 42شمارهٔ ۷۳: ایزد به تو زینت جهانبانی داد 43شمارهٔ ۷۴: هر دم زدنی فلک دگرگون گردد 44شمارهٔ ۷۵: هر لحظه دمم غمت فرو می‌بندد 45شمارهٔ ۷۶: هر کز تو برید، کی کجا پیوندد 46شمارهٔ ۷۷: ما را غم تو زیر و زبر می دارد 47شمارهٔ ۷۸: ای شمس سرت میل به پستی دارد 48شمارهٔ ۷۹: جانست شراب ترک جان نتوان کرد 49شمارهٔ ۸۰: گر عزم شرایع و سن خواهم کرد 50شمارهٔ ۸۱: آمد به برم یار و شبیخون آورد 51شمارهٔ ۸۲: آن روز نگر که جان کم تن گیرد 52شمارهٔ ۸۳: سودای تو دست در گریبانم زد 53شمارهٔ ۸۴: بزمی است که اهل دل چنین جا باشد 54شمارهٔ ۸۵: آنرا که سر و دل ملامت باشد 55شمارهٔ ۸۶: از دوست مرا وانگری بس باشد 56شمارهٔ ۸۷: یک نکته گر از لفظ مقدس باشد 57شمارهٔ ۸۸: پیوند حقیقی کشش جان باشد 58شمارهٔ ۸۹: می آینه‌ی خاطر رخشان باشد 59شمارهٔ ۹۰: بارم که به خُلق و خَلق نیکو باشد 60شمارهٔ ۹۱: با ما نه جهنم و نه مینو باشد 61شمارهٔ ۹۲: کُنجی که درو گنج الهی باشد 62شمارهٔ ۹۳: روزی که مرا از تو جدایی باشد 63شمارهٔ ۹۴: کی همچو تو مریم آستینی باشد 64شمارهٔ ۹۵: بر من به سر از عمر چنین خواهد شد 65شمارهٔ ۹۶: ای عقل چرا زبون دل باید شد 66شمارهٔ ۹۷: می‌ترسم از آن خط که جهان در تو کشد 67شمارهٔ ۹۸: ای دل سر و کارت ار چه بی‌سامان شد 68شمارهٔ ۹۹: این ره روشن مرا ز انفاس تو شد 69شمارهٔ ۱۰۰: می ده که ز جانم رمقی بیش نماند 70شمارهٔ ۱۰۱: آن به که ز روزگار نیکی ماند 71شمارهٔ ۱۰۲: دروازه‌ی روزگار اگر بربندند 72شمارهٔ ۱۰۳: در حلقه عشق هر که را جا کردند 73شمارهٔ ۱۰۴: ای یار به تو گر دگری بفرستند 74شمارهٔ ۱۰۵: مهر و مه اگر مهر نگینت بوسند 75شمارهٔ ۱۰۶: این دم همه کس را نبود تا که زند 76شمارهٔ ۱۰۷: آن‌ها که همیشه در قیامت باشند 77شمارهٔ ۱۰۸: با ما نه کند مگر از آنها که کند 78شمارهٔ ۱۰۹: عشقی که چو عشق ماست نقصان نکند 79شمارهٔ ۱۱۰: ناهید زرشک پیرهن پاره کند 80شمارهٔ ۱۱۱: هر جا که گدایی و شهی خواهد بود 81شمارهٔ ۱۱۲: آن کو زمی شبانه مخمور بود 82شمارهٔ ۱۱۳: در فطرت من گر گل و گر خار بود 83شمارهٔ ۱۱۴: هرگز دل من زبخت خشنود نبود

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ