غربیان را زیرکی ساز حیات

شرقیان را عشق راز کائنات

زیرکی از عشق گردد حق شناس

کار عشق از زیرکی محکم اساس

عشق چون با زیرکی همبر شود

نقشبند عالم دیگر شود

خیز و نقش عالم دیگر بنه

عشق را با زیرکی آمیز ده

شعلهٔ افرنگیان نم خورده ایست

چشم شان صاحب نظر دل مرده ایست

زخمها خوردند از شمشیر خویش

بسمل افتادند چون نخچیر خویش

سوز و مستی را مجو از تاک شان

عصر دیگر نیست در افلاک شان

زندگی را سوز و ساز از نار تست

عالم نو آفریدن کار تست

مصطفی کو از تجدد می سرود

گفت نقش کهنه را باید زدود

نو نگردد کعبه را رخت حیات

گر ز افرنگ آیدش لات و منات

ترک را آهنگ نو در چنگ نیست

تازه اش جز کهنهٔ افرنگ نیست

سینه او را دمی دیگر نبود

در ضمیرش عالمی دیگر نبود

لا جرم با عالم موجود ساخت

مثل موم از سوز این عالم گداخت

طرفگی ها در نهاد کائنات

نیست از تقلید ، تقویم حیات

زنده دل خلاق اعصار و دهور

جانش از تقلید گردد بی حضور

چون مسلمانان اگر داری جگر

در ضمیر خویش و در قرآن نگر

صد جهان تازه در آیات اوست

عصرها پیچیده در آنات اوست

یک جهانش عصر حاضر را بس است

گیر اگر در سینه دل معنی رس است

بندهٔ مومن ز آیات خداست

هر جهان اندر بر او چون قباست

چون کهن گردد جهانی در برش

می دهد قرآن جهانی دیگرش

زورق ما خاکیان بی ناخداست

کس نداند عالم قرآن کجاست

عالمی در سینهٔ ما گم هنوز

عالمی در انتظار قم هنوز

عالمی بی امیتاز خون و رنگ

شام او روشن تر از صبح فرنگ

عالمی پاک از سلاطین و عبید

چون دل مؤمن کرانش ناپدید

عالمی رعنا که فیض یک نظر

تخم او افکند در جان عمر

لایزال و وارداتش نو به نو

برگ و بار محکماتش نو به نو

باطن او از تغیر بی غمی

ظاهر او انقلاب هر دمی

اندرون تست آن عالم نگر

می دهم از محکمات او خبر