به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فصیحی هروی

فصیحی هرویرباعیاتشمارهٔ ۵۶: دندان امشب ز درد شد بس که نژند

610عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دندان امشب ز درد شد بس که نژند
داغیم به روی آتش از خواب سپند
گر درد چنین تیز کندش گرنه
دندان طمع ز عمر می‌باید کند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۵: داغ تو به آفتاب تب نفروشد 2شمارهٔ ۵۶: دندان امشب ز درد شد بس که نژند 3شمارهٔ ۵۷: ای چرخ بر آتشم نهی همچو سپند 4شمارهٔ ۵۸: ای آنکه دمت راز مسیحا داند 5شمارهٔ ۵۹: باز آمد و رفت و هجر خونخوار بماند 6شمارهٔ ۶۰: چون اشک ز خون هوسم ساخته‌اند 7شمارهٔ ۶۱: امروز که باغ و راغ آراسته‌اند 8شمارهٔ ۶۲: ارباب وفا ز ما وفا می‌طلبند 9شمارهٔ ۶۳: در روز ازل بخت زبونم دادند 10شمارهٔ ۶۴: روزم ز فراق دود گلخن سازند 11شمارهٔ ۶۵: آن روز که چهره عذاب افروزند 12شمارهٔ ۶۶: در ساغر عیش باده خامان ریزند 13شمارهٔ ۶۷: این خشک‌بران که دست‌کشت هوسند 14شمارهٔ ۶۸: نوروز چو خان به بخت فیروز کند 15شمارهٔ ۶۹: زآن خوبتری که کس خیال تو کند 16شمارهٔ ۷۰: چون جان و دل از درش سفر ساز کنند 17شمارهٔ ۷۱: این کج نظران به گلشنی رو نکنند 18شمارهٔ ۷۲: عشقت صنما دل مشوش خواهد 19شمارهٔ ۷۳: این خلد که از فیضص ازل یاد دهد 20شمارهٔ ۷۴: آن ساقی گلچهره که می می‌پیمود 21شمارهٔ ۷۵: گر جانت درین بادیه بی‌آب بود 22شمارهٔ ۷۶: شوخی که گلش بهار امید بود 23شمارهٔ ۷۷: هجر تو و دیده آتش و موم بود 24شمارهٔ ۷۸: دوشت گویا دل به خروش آمده بود 25شمارهٔ ۷۹: تیغت که به سوی مو هراسان برود 26شمارهٔ ۸۰: چون در جگرت ناوک غم‌بند شود 27شمارهٔ ۸۱: آن شب که می از لبت شکرنوش شود 28شمارهٔ ۸۲: هرگز چشمم به روی او وانشود 29شمارهٔ ۸۳: هرگز لبم آشنای یارب نشود 30شمارهٔ ۸۴: تا درد غمت صاف محبت نشود 31شمارهٔ ۸۵: بی نام تو نطق ما گل‌افشان نشود 32شمارهٔ ۸۶: چون باده ناز مست جام تو شود 33شمارهٔ ۸۷: دل کشته خنجر ملامت گردید 34شمارهٔ ۸۸: چندی خردم به گرد مردم گردید 35شمارهٔ ۸۹: گر در تو چمن طراز کنعان می‌دید 36شمارهٔ ۹۰: دیریست که از سینه‌ام آهی ندمید 37شمارهٔ ۹۱: نقشی که برین دو صفحه کردند نگار 38شمارهٔ ۹۲: راه در دوست آشکارا مسپار 39شمارهٔ ۹۳: در راه تو سرها به هوای رفتار 40شمارهٔ ۹۴: گر بشکافند مو به موی من زار 41شمارهٔ ۹۵: بعد از عمری که از سفر آمد یار 42شمارهٔ ۹۶: مویی که سترد از سرم آن مایه نور 43شمارهٔ ۹۷: ای کلک تو مشکبار چون طره حور 44شمارهٔ ۹۸: ای کشته ز اشک شوق مژگان پرواز 45شمارهٔ ۹۹: ای خلق تو فیض بخش بستان نیاز 46شمارهٔ ۱۰۰: وقتست که این طلسم دولاب اساس 47شمارهٔ ۱۰۱: خورشید مباش بخت ما گو مه باش 48شمارهٔ ۱۰۲: رندی که شکسته پنجه شور و شرش 49شمارهٔ ۱۰۳: ای طور ز شوق جلوه‌ات خانه به دوش 50شمارهٔ ۱۰۴: ای کرده سپهر در حریم تو رکوع 51شمارهٔ ۱۰۵: ای روی ترا ترجمه در دین مصحف 52شمارهٔ ۱۰۶: ای کرده به خونریز اسیران آهنگ 53شمارهٔ ۱۰۷: با آن که ز جوش حسن آن دلبر شنگ 54شمارهٔ ۱۰۸: آنم که بهار دارد از باغم ننگ 55شمارهٔ ۱۰۹: گردون که نباشدش به بیداد بدل 56شمارهٔ ۱۱۰: امشب که زمانه شد لبالب ز جمال 57شمارهٔ ۱۱۱: در عشق تو ای غم ز غمت مرهم دل 58شمارهٔ ۱۱۲: این فرقه که زد خامه تحقیق رقم 59شمارهٔ ۱۱۳: گفتم رمزی با تو صریح و مبهم 60شمارهٔ ۱۱۴: در مذهب ما دویی حرامست حرام 61شمارهٔ ۱۱۵: چون اخگرت از شعله بجوشد ز مسام 62شمارهٔ ۱۱۶: آنم که لوای ناله افراخته‌ام 63شمارهٔ ۱۱۷: آنم که به هرزه سالها سوخته‌ام 64شمارهٔ ۱۱۸: شب دیده به سیل اشک چندان شستم 65شمارهٔ ۱۱۹: جانا به غم تو زندگانی کردم 66شمارهٔ ۱۲۰: چندان که ز حسن خودپرستی دیدم 67شمارهٔ ۱۲۱: هرچند که در باغ تو بی‌برگ و برم 68شمارهٔ ۱۲۲: در دیده ز اشک نوبهاری دارم 69شمارهٔ ۱۲۳: کو دست که دامن حضوری گیرم 70شمارهٔ ۱۲۴: تا کی ز تو وعده ارمغانی گیرم 71شمارهٔ ۱۲۵: رفتم که ز زلفت خردی وام کنم 72شمارهٔ ۱۲۶: آنم که به غم مصاحب دیرینم 73شمارهٔ ۱۲۷: خوش آن که در آن حریم می‌بود رهم 74شمارهٔ ۱۲۸: چون باغ شکفته از گیاهی نشوم 75شمارهٔ ۱۲۹: ما نقش هوس ز لوح هستی شستیم 76شمارهٔ ۱۳۰: یک چند درین رسته پریشان گشتیم 77شمارهٔ ۱۳۱: چون غنچه ازین باغ شتابان رفتیم 78شمارهٔ ۱۳۲: با دوست به گل گشت گلستان رفتیم 79شمارهٔ ۱۳۳: ترک غم آن نگار دلجو کردیم 80شمارهٔ ۱۳۴: یک چند گل گلشن مقصود شدیم 81شمارهٔ ۱۳۵: امشب که ز باغ حسن صد گل چیدیم 82شمارهٔ ۱۳۶: در کار تو آه آتشینی داریم 83شمارهٔ ۱۳۷: برخیز که از ناله سپاهی بکشیم 84شمارهٔ ۱۳۸: کو خم که ز نعل واژگون جام کنیم 85شمارهٔ ۱۳۹: بازآکه چو لب به ناله عادت نکنیم 86شمارهٔ ۱۴۰: ز آن پیش که در قصر عدم خانه کنیم 87شمارهٔ ۱۴۱: بحریم درین راه همه تن پاییم 88شمارهٔ ۱۴۲: ماییم که جان در گرو صهباییم 89شمارهٔ ۱۴۳: چشم شوخت ز رحم نشنید سخن 90شمارهٔ ۱۴۴: آن قوم که هست در بلا مسکنشان 91شمارهٔ ۱۴۵: زین بیش می فریب در جام مکن 92شمارهٔ ۱۴۶: از بس که به رسم دل بی‌حاصل من 93شمارهٔ ۱۴۷: ای واله طور جلوه نور ببین 94شمارهٔ ۱۴۸: آن شوخ که ماه راست زو نور جبین 95شمارهٔ ۱۴۹: عمری بودم چون شب غم نامه سیاه 96شمارهٔ ۱۵۰: ماییم و دل شکسته از خود رسته 97شمارهٔ ۱۵۱: دستش گل داغ از جگر ما چیده 98شمارهٔ ۱۵۲: دستی که همیشه بود در گردن تو 99شمارهٔ ۱۵۳: بنشین و به طوف قفس از دام برو 100شمارهٔ ۱۵۴: موسی باش و شکفته از طور مشو 101شمارهٔ ۱۵۵: دلاکی گشت از سرم موی زدای 102شمارهٔ ۱۵۶: ای از گل اشک گشته مژگان آرای 103شمارهٔ ۱۵۷: ای غم ز دلم چه شد زمانی بدر آی 104شمارهٔ ۱۵۸: ای غم ز دلم اگر توانی بدر آی 105شمارهٔ ۱۵۹: از عهد شکستن چو هوس نشکیبی 106شمارهٔ ۱۶۰: ای عشق به تازه مرحمتها کردی 107شمارهٔ ۱۶۱: دل راز مرا رسه شکستن تا کی 108شمارهٔ ۱۶۲: کاش این لب پر معجزه بر دوختمی 109شمارهٔ ۱۶۳: ای صید غمت هنوز صد عربده‌جوی 110شمارهٔ ۱۶۴: گر خار و خسی تو آتش تن می‌جوی 111شمارهٔ ۱۶۵: ای غم که مسافر جهان پیمایی 112شمارهٔ ۱۶۶: ای آنکه به هرزه راه شک می‌پویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ