به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنهشمارهٔ ۸: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب

1730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب
آن قدر که ممکن است از وی دریاب
ترسم که چو خواجه سر برآرد از خواب
عمری یابد گذشته و خانه خراب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷: یکچند دویدیم نه بر راه صواب 2شمارهٔ ۸: در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب 3شمارهٔ ۹: چون رفت رقیب عمر دریاب ای دل 4شمارهٔ ۱۰: دردا که به هرزه زندگانی بگذشت 5شمارهٔ ۱۱: ماهی امید عمرم از شست برفت 6شمارهٔ ۱۲: جان گر به تن آباد بود هیچ بود 7شمارهٔ ۱۳: در دیده زسودای تو دودی دارم 8شمارهٔ ۱۴: قومی شده تا زنده به اسرار جهان 9شمارهٔ ۱۵: عمری که به یاد این و آن می گذرد 10شمارهٔ ۱۶: بی قدر دلا چو خاک کو خواهی شد 11شمارهٔ ۱۷: چون جمله خطا کنی صوابت چه بود 12شمارهٔ ۱۸: شد عمر خراب زار رو برنامد 13شمارهٔ ۱۹: گر می خواهی که روز و شب گردی شاه 14شمارهٔ ۲۰: بر اهل هنر کار پریشان بهتر 15شمارهٔ ۲۱: ای دل تو اگر به گوشه ای بنشینی 16شمارهٔ ۲۲: خود را تو اگر عشوه دمادم ندهی 17شمارهٔ ۲۳: یا رب چه خوش است بر جهان خندیدن 18شمارهٔ ۲۴: از بند خود ار دلم رهایی یابد 19شمارهٔ ۲۵: آدم که همی زد دم بی درمانی 20شمارهٔ ۲۶: با دست تهی پرهوسان را چه دهند 21شمارهٔ ۲۷: از دست اجل جان نبرد زاینده 22شمارهٔ ۲۸: آنها که جهان به کام دل داشته اند 23شمارهٔ ۲۹: از آخر عمر اگر کسی یاد کند 24شمارهٔ ۳۰: از دست اجل هیچ قدح نوش مکن 25شمارهٔ ۳۱: قیصر که زمین به پای حشمت فرسود 26شمارهٔ ۳۲: بر سبزه چو چشم ابر نوروز گریست 27شمارهٔ ۳۳: با یار اگر آرمیده باشی همه عمر 28شمارهٔ ۳۴: امروز زخیل دل چو بیرون باشی 29شمارهٔ ۳۵: تا از دم خواجگی و میری نرهی 30شمارهٔ ۳۶: تا ظن نبری که کاردان خواهی بود 31شمارهٔ ۳۷: مهمان جهان یکشبه بنمای که بود 32شمارهٔ ۳۸: محراب چمن را زگل آمد قندیل 33شمارهٔ ۳۹: اسباب فلک چو مهره بشمرد به خاک 34شمارهٔ ۴۰: پروانگکی به پیش شمعی بپرید 35شمارهٔ ۴۱: چون از پی دلبر دل شوریده برفت 36شمارهٔ ۴۲: بی روی تو گرچه رهگذر جای گل است 37شمارهٔ ۴۳: انعام تو عام است و دلم بی بهر است 38شمارهٔ ۴۴: چون معترفم بدانچ سرمستی هست 39شمارهٔ ۴۵: بیچاره دل شکسته چون بستهٔ تست 40شمارهٔ ۴۶: دلدار چو دید خسته و غمگینم 41شمارهٔ ۴۷: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت 42شمارهٔ ۴۸: هر جا که سری است پر زسودای شماست 43شمارهٔ ۴۹: گر جور کنی از تو فغان نتوان کرد 44شمارهٔ ۵۰: زین گونه که طبع سرکش دلبر ماست 45شمارهٔ ۵۱: چندانک منم هزار چندان غم تست 46شمارهٔ ۵۲: بی آنک شود زما گناهی پیدا 47شمارهٔ ۵۳: تا کی سخن حال مشوّش گویم 48شمارهٔ ۵۴: تا یوسف دل را نکنی از بن چاه 49شمارهٔ ۵۵: تو چیز طلب کت بستاند زهمه 50شمارهٔ ۵۶: دل بر طرب و عیش نهادن بهتر 51شمارهٔ ۵۷: هر چند که عقل داری و دیده و هوش 52شمارهٔ ۵۸: آن کس که گل وجود آدم بکند 53شمارهٔ ۵۹: گر بر سر بحر علم بینا گردی 54شمارهٔ ۶۰: نقش تو دَرون دیده بنگاشته به 55شمارهٔ ۶۱: خیزیم و ره قافلهٔ غم بزنیم 56شمارهٔ ۶۲: خواهی که رسی به کام برگیر دو گام 57شمارهٔ ۶۳: در پای غمش چو سر بیندازی هان 58شمارهٔ ۶۴: تا حد طلبی به وصل بی حد نرسی 59شمارهٔ ۶۵: «اوحد» تو به جای غصّه ای صد می کش 60شمارهٔ ۶۶: در دست زمانه سخت مظلومم من 61شمارهٔ ۶۷: «اوحد» در دل می زنی آخر دل کو 62شمارهٔ ۶۸: برخود در کام و آرزو در بستم 63شمارهٔ ۶۹: «اوحد» تو به هر خیال مغرور مشو 64شمارهٔ ۷۰: «اوحد» تو به هر حادثه از جای مرو 65شمارهٔ ۷۱: آنها که زاسرار الهی مستند 66شمارهٔ ۷۲: از شمع یقین «اوحد» از آن بی نوری 67شمارهٔ ۷۳: «اوحد» تو حدیث عشق گفتی بسیار 68شمارهٔ ۷۴: در مصطبهٔ عشق زبدنامی چند

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ