به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهواتشمارهٔ ۱۷: فارغ منشین ز راه و اندر ره باش

1520عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

فارغ منشین ز راه و اندر ره باش
غافل زتو نیست کردگار آگه باش
آن باش که هستی و جز آنگه باشی (؟)
لیکن تو بدان که چیستی آنگه باش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶: دین داری را ز بت پرستی بشناس 2شمارهٔ ۱۷: فارغ منشین ز راه و اندر ره باش 3شمارهٔ ۱۸: دی جرعه خور دُردکشان من بودم 4شمارهٔ ۱۹: چون یک نفس از وجود خود برگذرم 5شمارهٔ ۲۰: ای نیک نمای بد مسلمان که منم 6شمارهٔ ۲۱: جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن 7شمارهٔ ۲۲: در درد اگر طالب درمانی تو 8شمارهٔ ۲۳: با خود بینی خاک نیرزد نیکی 9شمارهٔ ۲۴: ای دیده به عیب خویش نابینایی 10شمارهٔ ۲۵: با فاقه و فقر همنشینم کردی 11شمارهٔ ۲۶: زین گونه که در نهاد زیر و زبری است 12شمارهٔ ۲۷: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 13شمارهٔ ۲۸: بیگانه و آشنایی خویش توی 14شمارهٔ ۲۹: تو آلت فعل و در میان هیچ نئی 15شمارهٔ ۳۰: خود را تو عظیم کم کسی می شمری 16شمارهٔ ۳۱: بر درگه کبریا تو جز شاه نئی 17شمارهٔ ۳۲: ای دل تو گر از غبار تن پاک شوی 18شمارهٔ ۳۳: گر زانک شنیده ای زمردان دو سه پند 19شمارهٔ ۳۴: عمری به غلط سوخته خرمن بودم 20شمارهٔ ۳۵: گر نفس وجود خویشتن استردی 21شمارهٔ ۳۶: ای دل به وصالش به تمنّا نرسی 22شمارهٔ ۳۷: تا بستهٔ جان و خستهٔ تن باشم 23شمارهٔ ۳۸: گر کافر از آن کسی که او دشمن تست 24شمارهٔ ۳۹: ای دل چو به کوی وصل گشتی دمساز 25شمارهٔ ۴۰: سربازی کن اگر تو داری سر او 26شمارهٔ ۴۱: گر صید عدم شوی زخود رسته شوی 27شمارهٔ ۴۲: تا بتوانی به طبع خود کار مکن 28شمارهٔ ۴۳: این ره نبرد مگر به سر ناپاکی 29شمارهٔ ۴۴: اسرار ورا اگر نهان خواهی کرد 30شمارهٔ ۴۵: ره رَو اگر او زراه رَو آگه شد 31شمارهٔ ۴۶: گر دل نفسی از سر جان برخیزد 32شمارهٔ ۴۷: دل را نفسی زمهر تو نگزیرد 33شمارهٔ ۴۸: پروانگکی به پیش شمعی بپرید 34شمارهٔ ۴۹: اندیشهٔ مرگت زچه بگداخت جگر 35شمارهٔ ۵۰: جهدی بکنم که دل زجان برگیرم 36شمارهٔ ۵۱: اصحاب طلب چون به صفایی برسند 37شمارهٔ ۵۲: شک نیست از آنجا که طریق خرد است 38شمارهٔ ۵۳: از بهر شناختن نکو کن خود را 39شمارهٔ ۵۴: در درد اگر تو از دوا محرومی 40شمارهٔ ۵۵: خواهی که بود شاهدت ای مرد علیل 41شمارهٔ ۵۶: اینجا که منم گر زمنی دور شوم 42شمارهٔ ۵۷: در دست سری مدام شیخا پا بست 43شمارهٔ ۵۸: با یار بگفتم به زبانی که مراست 44شمارهٔ ۵۹: گر نفس شود تمام مقهور از تو 45شمارهٔ ۶۰: چون آتش شهوت آبرویت را برد 46شمارهٔ ۶۱: باید که اگر دلت زخود برگردد 47شمارهٔ ۶۲: ای دل چو بسوختی گذر از خامان 48شمارهٔ ۶۳: ای دل می وصل بی خمارت ندهند 49شمارهٔ ۶۴: پا بر سر نفس خود نه و سرور باش 50شمارهٔ ۶۵: خواهی که شود دل مجاهد با تو 51شمارهٔ ۶۶: خواهی که نیفتی زفراقش به بلا 52شمارهٔ ۶۷: دلدار طلب مکن که دلدار نماند 53شمارهٔ ۶۸: صد سال اگر در آتشم مَهل بود 54شمارهٔ ۶۹: بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد 55شمارهٔ ۷۰: هر چند چو خاک ره عَناکش باشی 56شمارهٔ ۷۱: سرگشته دلت از پی زرع است و حراث 57شمارهٔ ۷۲: در راه یقین گمان نباشد کس را 58شمارهٔ ۷۳: هشیار دلم در آمد از مستیها 59شمارهٔ ۷۴: تا رخت جهان همی بود بر خرِما 60شمارهٔ ۷۵: خواهی که قدم زنی تو در کوی صفا 61شمارهٔ ۷۶: میدان فراخ عمر بی تنگی نیست 62شمارهٔ ۷۷: عاشق چو به کار خویشتن در نگریست 63شمارهٔ ۷۸: گر عالم را زبهر تو آرایند 64شمارهٔ ۷۹: زین مرتبه و قاعدهٔ بَردابَرد 65شمارهٔ ۸۰: آنها که زدام بُت پرستی جستند 66شمارهٔ ۸۱: هرگه که دل از بند جهان برخیزد 67شمارهٔ ۸۲: دنیا مطلب تا همه دینت باشد 68شمارهٔ ۸۳: از آخر عمر اگر کسی یاد کند 69شمارهٔ ۸۴: ناساخته کار این جهان ساخته گیر 70شمارهٔ ۸۵: عمر از پی افزودن زر کاسته گیر 71شمارهٔ ۸۶: در بندگی ات دیو و پری صف زده گیر 72شمارهٔ ۸۷: علم عُلوی و سُفلی آموخته گیر 73شمارهٔ ۸۸: در مملکت جهان فریدون شده گیر 74شمارهٔ ۸۹: زین گلبن عمر تازه گلها چده گیر 75شمارهٔ ۹۰: کارت همه در جهان بسامان شده گیر 76شمارهٔ ۹۱: ایوان سرای خویش برداشته گیر 77شمارهٔ ۹۲: ای دل همه کار تو به بالا شده گیر 78شمارهٔ ۹۳: با صولت جمشید و فریدون شده گیر 79شمارهٔ ۹۴: از آتش حرص و آز تا چند نفیر 80شمارهٔ ۹۵: جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز 81شمارهٔ ۹۶: در دایرهٔ نقطهٔ پرگار جهان 82شمارهٔ ۹۷: جهدی بکن ای خواجه درین عالم دون 83شمارهٔ ۹۸: ای دل زغمش که گفتیت چون خون شو 84شمارهٔ ۹۹: ای دل دل خسته بر جهان بیش منه 85شمارهٔ ۱۰۰: تا دل زعلایق جهان حُر نشود 86شمارهٔ ۱۰۱: دنیا کَزِ تست بَهر بیشی و کمی 87شمارهٔ ۱۰۲: از بَهر جهانی که تو هیچی دَروی 88شمارهٔ ۱۰۳: ما را چه پلاس و چه طراز اکسون 89شمارهٔ ۱۰۴: دنیا که جوی وفا ندارد در پوست 90شمارهٔ ۱۰۵: چون هست جهان به نیستی آلوده است 91شمارهٔ ۱۰۶: جان در تن تو نفس شماری بیش است 92شمارهٔ ۱۰۷: ای خواجَه اگر تو را سَعادت خویش ا ...93شمارهٔ ۱۰۸: چندین گفتم دلا که از خود برخیز 94شمارهٔ ۱۰۹: ای دل مگشای لب زاسرار و بُرَو 95شمارهٔ ۱۱۰: خواهی به زمین نشین و خواهی به بسا ...96شمارهٔ ۱۱۱: عالم همه محنت است و ایّام غم است 97شمارهٔ ۱۱۲: تا هست غم خودت نبخشایندت 98شمارهٔ ۱۱۳: خاک در کس مشو که گردت خوانند 99شمارهٔ ۱۱۴: جز قطع نظر به کام رهرو نکند 100شمارهٔ ۱۱۵: چندانک تو در بند علایق باشی 101شمارهٔ ۱۱۶: هرگه کآید زبحر ربّانی سیل 102شمارهٔ ۱۱۷: گر پنهان کرد عیب اگر پیدا کرد 103شمارهٔ ۱۱۸: کامل زیکی هنر ده و صد بیند 104شمارهٔ ۱۱۹: فریاد از آنچ نیست و می خوانندم 105شمارهٔ ۱۲۰: با خلق خدا تصرّف آغاز مکن 106شمارهٔ ۱۲۱: صد بار بگفتم این دل سوخته را 107شمارهٔ ۱۲۲: من پیرو طبعم این ضلالت زآن است 108شمارهٔ ۱۲۳: در باغ وجودم چو گیاهی بنماند 109شمارهٔ ۱۲۴: گفتم به گه کار به کار آید یار 110شمارهٔ ۱۲۵: ای دل چه نشسته ای درین ویرانه 111شمارهٔ ۱۲۶: افسوس که عمر رفت بر بیهوده 112شمارهٔ ۱۲۷: دل از پی آب و نان در آتش نبود 113شمارهٔ ۱۲۸: هر پیر که دل به عشرت و لهو سپرد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ