به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهواتشمارهٔ ۲۶: زین گونه که در نهاد زیر و زبری است

1430عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زین گونه که در نهاد زیر و زبری است
اومید بهی نیست که بیم بتری است
دلتنگ به کار خویشتن درنگریست
تشویش نهاد او زکوته نظری است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۵: با فاقه و فقر همنشینم کردی 2شمارهٔ ۲۶: زین گونه که در نهاد زیر و زبری است 3شمارهٔ ۲۷: نزدیک کسی که عاقل و هشیار است 4شمارهٔ ۲۸: بیگانه و آشنایی خویش توی 5شمارهٔ ۲۹: تو آلت فعل و در میان هیچ نئی 6شمارهٔ ۳۰: خود را تو عظیم کم کسی می شمری 7شمارهٔ ۳۱: بر درگه کبریا تو جز شاه نئی 8شمارهٔ ۳۲: ای دل تو گر از غبار تن پاک شوی 9شمارهٔ ۳۳: گر زانک شنیده ای زمردان دو سه پند 10شمارهٔ ۳۴: عمری به غلط سوخته خرمن بودم 11شمارهٔ ۳۵: گر نفس وجود خویشتن استردی 12شمارهٔ ۳۶: ای دل به وصالش به تمنّا نرسی 13شمارهٔ ۳۷: تا بستهٔ جان و خستهٔ تن باشم 14شمارهٔ ۳۸: گر کافر از آن کسی که او دشمن تست 15شمارهٔ ۳۹: ای دل چو به کوی وصل گشتی دمساز 16شمارهٔ ۴۰: سربازی کن اگر تو داری سر او 17شمارهٔ ۴۱: گر صید عدم شوی زخود رسته شوی 18شمارهٔ ۴۲: تا بتوانی به طبع خود کار مکن 19شمارهٔ ۴۳: این ره نبرد مگر به سر ناپاکی 20شمارهٔ ۴۴: اسرار ورا اگر نهان خواهی کرد 21شمارهٔ ۴۵: ره رَو اگر او زراه رَو آگه شد 22شمارهٔ ۴۶: گر دل نفسی از سر جان برخیزد 23شمارهٔ ۴۷: دل را نفسی زمهر تو نگزیرد 24شمارهٔ ۴۸: پروانگکی به پیش شمعی بپرید 25شمارهٔ ۴۹: اندیشهٔ مرگت زچه بگداخت جگر 26شمارهٔ ۵۰: جهدی بکنم که دل زجان برگیرم 27شمارهٔ ۵۱: اصحاب طلب چون به صفایی برسند 28شمارهٔ ۵۲: شک نیست از آنجا که طریق خرد است 29شمارهٔ ۵۳: از بهر شناختن نکو کن خود را 30شمارهٔ ۵۴: در درد اگر تو از دوا محرومی 31شمارهٔ ۵۵: خواهی که بود شاهدت ای مرد علیل 32شمارهٔ ۵۶: اینجا که منم گر زمنی دور شوم 33شمارهٔ ۵۷: در دست سری مدام شیخا پا بست 34شمارهٔ ۵۸: با یار بگفتم به زبانی که مراست 35شمارهٔ ۵۹: گر نفس شود تمام مقهور از تو 36شمارهٔ ۶۰: چون آتش شهوت آبرویت را برد 37شمارهٔ ۶۱: باید که اگر دلت زخود برگردد 38شمارهٔ ۶۲: ای دل چو بسوختی گذر از خامان 39شمارهٔ ۶۳: ای دل می وصل بی خمارت ندهند 40شمارهٔ ۶۴: پا بر سر نفس خود نه و سرور باش 41شمارهٔ ۶۵: خواهی که شود دل مجاهد با تو 42شمارهٔ ۶۶: خواهی که نیفتی زفراقش به بلا 43شمارهٔ ۶۷: دلدار طلب مکن که دلدار نماند 44شمارهٔ ۶۸: صد سال اگر در آتشم مَهل بود 45شمارهٔ ۶۹: بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد 46شمارهٔ ۷۰: هر چند چو خاک ره عَناکش باشی 47شمارهٔ ۷۱: سرگشته دلت از پی زرع است و حراث 48شمارهٔ ۷۲: در راه یقین گمان نباشد کس را 49شمارهٔ ۷۳: هشیار دلم در آمد از مستیها 50شمارهٔ ۷۴: تا رخت جهان همی بود بر خرِما 51شمارهٔ ۷۵: خواهی که قدم زنی تو در کوی صفا 52شمارهٔ ۷۶: میدان فراخ عمر بی تنگی نیست 53شمارهٔ ۷۷: عاشق چو به کار خویشتن در نگریست 54شمارهٔ ۷۸: گر عالم را زبهر تو آرایند 55شمارهٔ ۷۹: زین مرتبه و قاعدهٔ بَردابَرد 56شمارهٔ ۸۰: آنها که زدام بُت پرستی جستند 57شمارهٔ ۸۱: هرگه که دل از بند جهان برخیزد 58شمارهٔ ۸۲: دنیا مطلب تا همه دینت باشد 59شمارهٔ ۸۳: از آخر عمر اگر کسی یاد کند 60شمارهٔ ۸۴: ناساخته کار این جهان ساخته گیر 61شمارهٔ ۸۵: عمر از پی افزودن زر کاسته گیر 62شمارهٔ ۸۶: در بندگی ات دیو و پری صف زده گیر 63شمارهٔ ۸۷: علم عُلوی و سُفلی آموخته گیر 64شمارهٔ ۸۸: در مملکت جهان فریدون شده گیر 65شمارهٔ ۸۹: زین گلبن عمر تازه گلها چده گیر 66شمارهٔ ۹۰: کارت همه در جهان بسامان شده گیر 67شمارهٔ ۹۱: ایوان سرای خویش برداشته گیر 68شمارهٔ ۹۲: ای دل همه کار تو به بالا شده گیر 69شمارهٔ ۹۳: با صولت جمشید و فریدون شده گیر 70شمارهٔ ۹۴: از آتش حرص و آز تا چند نفیر 71شمارهٔ ۹۵: جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز 72شمارهٔ ۹۶: در دایرهٔ نقطهٔ پرگار جهان 73شمارهٔ ۹۷: جهدی بکن ای خواجه درین عالم دون 74شمارهٔ ۹۸: ای دل زغمش که گفتیت چون خون شو 75شمارهٔ ۹۹: ای دل دل خسته بر جهان بیش منه 76شمارهٔ ۱۰۰: تا دل زعلایق جهان حُر نشود 77شمارهٔ ۱۰۱: دنیا کَزِ تست بَهر بیشی و کمی 78شمارهٔ ۱۰۲: از بَهر جهانی که تو هیچی دَروی 79شمارهٔ ۱۰۳: ما را چه پلاس و چه طراز اکسون 80شمارهٔ ۱۰۴: دنیا که جوی وفا ندارد در پوست 81شمارهٔ ۱۰۵: چون هست جهان به نیستی آلوده است 82شمارهٔ ۱۰۶: جان در تن تو نفس شماری بیش است 83شمارهٔ ۱۰۷: ای خواجَه اگر تو را سَعادت خویش ا ...84شمارهٔ ۱۰۸: چندین گفتم دلا که از خود برخیز 85شمارهٔ ۱۰۹: ای دل مگشای لب زاسرار و بُرَو 86شمارهٔ ۱۱۰: خواهی به زمین نشین و خواهی به بسا ...87شمارهٔ ۱۱۱: عالم همه محنت است و ایّام غم است 88شمارهٔ ۱۱۲: تا هست غم خودت نبخشایندت 89شمارهٔ ۱۱۳: خاک در کس مشو که گردت خوانند 90شمارهٔ ۱۱۴: جز قطع نظر به کام رهرو نکند 91شمارهٔ ۱۱۵: چندانک تو در بند علایق باشی 92شمارهٔ ۱۱۶: هرگه کآید زبحر ربّانی سیل 93شمارهٔ ۱۱۷: گر پنهان کرد عیب اگر پیدا کرد 94شمارهٔ ۱۱۸: کامل زیکی هنر ده و صد بیند 95شمارهٔ ۱۱۹: فریاد از آنچ نیست و می خوانندم 96شمارهٔ ۱۲۰: با خلق خدا تصرّف آغاز مکن 97شمارهٔ ۱۲۱: صد بار بگفتم این دل سوخته را 98شمارهٔ ۱۲۲: من پیرو طبعم این ضلالت زآن است 99شمارهٔ ۱۲۳: در باغ وجودم چو گیاهی بنماند 100شمارهٔ ۱۲۴: گفتم به گه کار به کار آید یار 101شمارهٔ ۱۲۵: ای دل چه نشسته ای درین ویرانه 102شمارهٔ ۱۲۶: افسوس که عمر رفت بر بیهوده 103شمارهٔ ۱۲۷: دل از پی آب و نان در آتش نبود 104شمارهٔ ۱۲۸: هر پیر که دل به عشرت و لهو سپرد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ