به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهواتشمارهٔ ۳۸: گر کافر از آن کسی که او دشمن تست

1490عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر کافر از آن کسی که او دشمن تست
بنگر تو به کافری که اندر تن تُست
با کافر رومی تو خصومت چه کنی
چون کافر تو درون پیراهن تُست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۷: تا بستهٔ جان و خستهٔ تن باشم 2شمارهٔ ۳۸: گر کافر از آن کسی که او دشمن تست 3شمارهٔ ۳۹: ای دل چو به کوی وصل گشتی دمساز 4شمارهٔ ۴۰: سربازی کن اگر تو داری سر او 5شمارهٔ ۴۱: گر صید عدم شوی زخود رسته شوی 6شمارهٔ ۴۲: تا بتوانی به طبع خود کار مکن 7شمارهٔ ۴۳: این ره نبرد مگر به سر ناپاکی 8شمارهٔ ۴۴: اسرار ورا اگر نهان خواهی کرد 9شمارهٔ ۴۵: ره رَو اگر او زراه رَو آگه شد 10شمارهٔ ۴۶: گر دل نفسی از سر جان برخیزد 11شمارهٔ ۴۷: دل را نفسی زمهر تو نگزیرد 12شمارهٔ ۴۸: پروانگکی به پیش شمعی بپرید 13شمارهٔ ۴۹: اندیشهٔ مرگت زچه بگداخت جگر 14شمارهٔ ۵۰: جهدی بکنم که دل زجان برگیرم 15شمارهٔ ۵۱: اصحاب طلب چون به صفایی برسند 16شمارهٔ ۵۲: شک نیست از آنجا که طریق خرد است 17شمارهٔ ۵۳: از بهر شناختن نکو کن خود را 18شمارهٔ ۵۴: در درد اگر تو از دوا محرومی 19شمارهٔ ۵۵: خواهی که بود شاهدت ای مرد علیل 20شمارهٔ ۵۶: اینجا که منم گر زمنی دور شوم 21شمارهٔ ۵۷: در دست سری مدام شیخا پا بست 22شمارهٔ ۵۸: با یار بگفتم به زبانی که مراست 23شمارهٔ ۵۹: گر نفس شود تمام مقهور از تو 24شمارهٔ ۶۰: چون آتش شهوت آبرویت را برد 25شمارهٔ ۶۱: باید که اگر دلت زخود برگردد 26شمارهٔ ۶۲: ای دل چو بسوختی گذر از خامان 27شمارهٔ ۶۳: ای دل می وصل بی خمارت ندهند 28شمارهٔ ۶۴: پا بر سر نفس خود نه و سرور باش 29شمارهٔ ۶۵: خواهی که شود دل مجاهد با تو 30شمارهٔ ۶۶: خواهی که نیفتی زفراقش به بلا 31شمارهٔ ۶۷: دلدار طلب مکن که دلدار نماند 32شمارهٔ ۶۸: صد سال اگر در آتشم مَهل بود 33شمارهٔ ۶۹: بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد 34شمارهٔ ۷۰: هر چند چو خاک ره عَناکش باشی 35شمارهٔ ۷۱: سرگشته دلت از پی زرع است و حراث 36شمارهٔ ۷۲: در راه یقین گمان نباشد کس را 37شمارهٔ ۷۳: هشیار دلم در آمد از مستیها 38شمارهٔ ۷۴: تا رخت جهان همی بود بر خرِما 39شمارهٔ ۷۵: خواهی که قدم زنی تو در کوی صفا 40شمارهٔ ۷۶: میدان فراخ عمر بی تنگی نیست 41شمارهٔ ۷۷: عاشق چو به کار خویشتن در نگریست 42شمارهٔ ۷۸: گر عالم را زبهر تو آرایند 43شمارهٔ ۷۹: زین مرتبه و قاعدهٔ بَردابَرد 44شمارهٔ ۸۰: آنها که زدام بُت پرستی جستند 45شمارهٔ ۸۱: هرگه که دل از بند جهان برخیزد 46شمارهٔ ۸۲: دنیا مطلب تا همه دینت باشد 47شمارهٔ ۸۳: از آخر عمر اگر کسی یاد کند 48شمارهٔ ۸۴: ناساخته کار این جهان ساخته گیر 49شمارهٔ ۸۵: عمر از پی افزودن زر کاسته گیر 50شمارهٔ ۸۶: در بندگی ات دیو و پری صف زده گیر 51شمارهٔ ۸۷: علم عُلوی و سُفلی آموخته گیر 52شمارهٔ ۸۸: در مملکت جهان فریدون شده گیر 53شمارهٔ ۸۹: زین گلبن عمر تازه گلها چده گیر 54شمارهٔ ۹۰: کارت همه در جهان بسامان شده گیر 55شمارهٔ ۹۱: ایوان سرای خویش برداشته گیر 56شمارهٔ ۹۲: ای دل همه کار تو به بالا شده گیر 57شمارهٔ ۹۳: با صولت جمشید و فریدون شده گیر 58شمارهٔ ۹۴: از آتش حرص و آز تا چند نفیر 59شمارهٔ ۹۵: جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز 60شمارهٔ ۹۶: در دایرهٔ نقطهٔ پرگار جهان 61شمارهٔ ۹۷: جهدی بکن ای خواجه درین عالم دون 62شمارهٔ ۹۸: ای دل زغمش که گفتیت چون خون شو 63شمارهٔ ۹۹: ای دل دل خسته بر جهان بیش منه 64شمارهٔ ۱۰۰: تا دل زعلایق جهان حُر نشود 65شمارهٔ ۱۰۱: دنیا کَزِ تست بَهر بیشی و کمی 66شمارهٔ ۱۰۲: از بَهر جهانی که تو هیچی دَروی 67شمارهٔ ۱۰۳: ما را چه پلاس و چه طراز اکسون 68شمارهٔ ۱۰۴: دنیا که جوی وفا ندارد در پوست 69شمارهٔ ۱۰۵: چون هست جهان به نیستی آلوده است 70شمارهٔ ۱۰۶: جان در تن تو نفس شماری بیش است 71شمارهٔ ۱۰۷: ای خواجَه اگر تو را سَعادت خویش ا ...72شمارهٔ ۱۰۸: چندین گفتم دلا که از خود برخیز 73شمارهٔ ۱۰۹: ای دل مگشای لب زاسرار و بُرَو 74شمارهٔ ۱۱۰: خواهی به زمین نشین و خواهی به بسا ...75شمارهٔ ۱۱۱: عالم همه محنت است و ایّام غم است 76شمارهٔ ۱۱۲: تا هست غم خودت نبخشایندت 77شمارهٔ ۱۱۳: خاک در کس مشو که گردت خوانند 78شمارهٔ ۱۱۴: جز قطع نظر به کام رهرو نکند 79شمارهٔ ۱۱۵: چندانک تو در بند علایق باشی 80شمارهٔ ۱۱۶: هرگه کآید زبحر ربّانی سیل 81شمارهٔ ۱۱۷: گر پنهان کرد عیب اگر پیدا کرد 82شمارهٔ ۱۱۸: کامل زیکی هنر ده و صد بیند 83شمارهٔ ۱۱۹: فریاد از آنچ نیست و می خوانندم 84شمارهٔ ۱۲۰: با خلق خدا تصرّف آغاز مکن 85شمارهٔ ۱۲۱: صد بار بگفتم این دل سوخته را 86شمارهٔ ۱۲۲: من پیرو طبعم این ضلالت زآن است 87شمارهٔ ۱۲۳: در باغ وجودم چو گیاهی بنماند 88شمارهٔ ۱۲۴: گفتم به گه کار به کار آید یار 89شمارهٔ ۱۲۵: ای دل چه نشسته ای درین ویرانه 90شمارهٔ ۱۲۶: افسوس که عمر رفت بر بیهوده 91شمارهٔ ۱۲۷: دل از پی آب و نان در آتش نبود 92شمارهٔ ۱۲۸: هر پیر که دل به عشرت و لهو سپرد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ