در مجلس عاشقان آشوب دل و دینی

از ناز تو گر ای شوخ، برخیزی و بنشینی

هر چین سر زلفت ، صد چین بکمین دارد

تو رشک بت چینی ، نه چون بت ما چینی

بی جرم مرا کشتی ، در خاک در افگندی

ای صید فگن آخر ، برگو به چه آئینی

بس جان بلبم جانا ، تو خضررۀ من شو

چون آب حیات امروز ، در جامۀ مسکینی

ای زاهد خشک آخر ، تر بکن از جامی

در گوشۀ تنهایی ، پیوسته چه غمگینی

گر منع تو تیمور را ، از عشق کنی ناصح

در مذهب عاشقان ، بی ملت و دینی