کتابخانه دیجیتال

محتشم کاشانی

محتشم کاشانیدیوان اشعار | محتشمقطعه ها

309

شماره ۱ - ایضا در مرثیه: که بودند در آن به نشو و نما
شماره ۲: که بود شیوهٔ او قسمت شراب سخا
شماره ۳ - وله ایضا: گردیده بود گردون محفل فروز دنیا
شماره ۴ - وله ایضا: در حالت اعراض و خوشی احسان را
شماره ۵: نبود در دل او جز محبت مولا
شماره ۶ - در مدح شاه طهماسب: وز رخ گشود شاهدا من و امان نقاب
شماره ۷: صد خلل در کار شرع از فوت آن عالی‌جناب
شماره ۸ - وله در رثاء: مهر سپهر مرتبهٔ ماه فلک جناب
شماره ۹ - وله ایضا: آن که نادیده جهان رفت به خواب
شماره ۱۰ - ایضا ماده تاریخ: که بادش بهشت معلی نصیب
شماره ۱۱ - در ماده تاریخ فوت فرماید: هم به صفات از همه کس هم به ذات
شماره ۱۲: آن که چون او طامعی در بحر و بر صورت نیست
شماره ۱۳ - وله ایضا: آئینه‌وش ز صیقل عدلش منور است
شماره ۱۴ - قطعه: میدان نورد مدحت مقصود قشر است
شماره ۱۵ - قطعه: تارک آرای خلق ایام است
شماره ۱۶ - مرثیه: چون زایر تربت حسین است
شماره ۱۷ - وله ایضا: به ز مدح مشتری گیر تو یک پرگاله نیست
شماره ۱۸: از جهان چون خیمه زد بر طرف انهار بهشت
شماره ۱۹: صاحب نظم و مقالات فصیح
شماره ۲۰ - وله فی مرثیه: پاکیزه طینت و ملکی خوی و پاکزاد
شماره ۲۱ - وله ایضا: زیاده از همه اسباب شوکت و شان داد
شماره ۲۲ - وله ایضا: هرچه از بدو ازل داد باو نیکو داد
شماره ۲۳: سر به امر خالق اکبر نهاد
شماره ۲۴ - وله ایضا: آن که چرخ بی‌هنر با بخت او پرخاش کرد
شماره ۲۵ - وله ایضا: در تلاطم همه گوهر به کنار اندازد
شماره ۲۶: کز بار آن مصیبت پشت فلک دو تا شد
شماره ۲۷ - وله ایضا در فوت منصوری شاعر: منصوری شاعر تاخت و ز دهر مسافر شد
شماره ۲۸ - در مدح سلطان مرادخان گوید: که به خلد از شرف مقابل شد
شماره ۲۹ - ایضا در مرثیه: ز علم جعفری چون کامجو شد
شماره ۳۰ - در تقاضای صله فرماید: وی به طبع سلیم بی‌مانند
شماره ۳۱ - وله ایضا: که جیب و دامن پر زر به سایل افشاند
شماره ۳۲ - وله ایضا: جرعهای کرم از جام عطا نوشیدند
شماره ۳۳ - وله ایضا: که چون متاع سخن ز آسمان فرود آرند
شماره ۳۴ - وله ایضا: ملک کامکار ملک وجود
شماره ۳۵ - وله ایضا در رثاء: کز عدم نامد نظیرش در وجود
شماره ۳۶ - وله ایضا: خرد پیر ز تدبیر تو شرمنده شود
شماره ۳۷ - قطعه: گفت مدحی بهر چه خواست رسید
شماره ۳۸ - در مرثیه فرماید: دهر هر گل را که بهتر دید چید
شماره ۳۹ - قطعه: علم افراز عالم توحید
شماره ۴۰ - وله ایضا: آخر از بی‌طاقتی تیغ جزا خواهم کشید
شماره ۴۱ - وله ایضا: که رخت بقا سوی عقبی کشید
شماره ۴۲ - وله ایضا: در نظر عقل شود جلوه‌گر
شماره ۴۳ - در مدح میر محمد ممن فرماید: قرةالاعیان محمد ممن آن عالی گوهر
شماره ۴۴ - وله ایضا: بهر برخورداری از هر وعده‌ات عمری دگر
شماره ۴۵ - وله در رثاء: در دری قیمت آن دریا دل والاگهر
شماره ۴۶ - وله ایضا در رثاء: در میغ فنا کرد نهان روی منبر
شماره ۴۷ - وله ایضا: ز من مخواه و مجو از درخت خشک ثمر
شماره ۴۸ - وله ایضا: که بود تاجر فرزانه‌ای چو او نادر
شماره ۴۹ - در شکایت فرماید: ای جهان را عهد نو هنگامه‌ات خرم بهار
شماره ۵۰ - وله ایضا: به ذات جهاندارشان افتخار
شماره ۵۱ - در مدح میرامین‌الدین محمد گوید: داردش کیوان به صد اخلاص پاس
شماره ۵۲: که به سیل اجل از دهر برآمد بی‌خش
شماره ۵۳ - قطعه: در ملک خویش آتش آزار را بکش
شماره ۵۴ - وله ایضا: در راه جود غاشیه‌ات حاتمان به دوش
شماره ۵۵ - وله ایضا: وی تو را جود و نوال از بجر گوهرپاش بیش
شماره ۵۶ - در مرثیهٔ میرزا غیاث‌الدین: در یک دانه جلیل صدف
شماره ۵۷: برین مسجد که نورش رفته تا سقف
شماره ۵۸ - در مدح امین‌الدین فرماید: بست حکمش به حلقهٔ فتراک
شماره ۵۹ - وله ایضا: نشه اقبالش از فیض ازل در آب و گل
شماره ۶۰ - وله ایضا: که شد تا چه غایت به بیداد مایل
شماره ۶۱: زین خاکدان رساند به افلاک موج فضل
شماره ۶۲ - ایضا در مرثیه: که خرد خواندیش استاد عقول
شماره ۶۳ - ماده تاریخ: ملک و فلک و ملک به دارا تحویل
شماره ۶۴ - در رثاء: به بار اشگ جگر گون ز دیده پرنم
شماره ۶۵ - در مرثیه یکی از اکابر فرماید: هم به صفا پادشه وهم به نام
شماره ۶۶ - وله ایضا: در زیر چرخ چنبری لاجورد فام
شماره ۶۷ - وله ایضا: زبدهٔ سادات ذوی الاحترام
شماره ۶۸ - وله ایضا: آن که بود از بدو فطرت از سخندانان تمام
شماره ۶۹ - قطعه: بس که امیدوار گردیدم
شماره ۷۰ - قطعه: جدل آغازم و کارت سازم
شماره ۷۱: صد فصل ز ریشخند می‌آموزم
شماره ۷۲ - در مرثیه گوید: گوهری از قلزم ز خار علم
شماره ۷۳ - در تقاضا گوید: نیاز من که به جان و دلش هوا خواهم
شماره ۷۴ - وله ایضا: از سخن صد خزانه می‌خواهم
شماره ۷۵ - وله ایضا: محمد رسول امین کریم
شماره ۷۶ - وله ایضا: که دودش گذر کرد از چرخ گردون
شماره ۷۷ - وله ایضا: ازین جهان به جهان دگر گرفت وطن
شماره ۷۸ - رباعیات: برای جلوس خدیو جهان
شماره ۷۹ - قطعه: که در شک جوی جنانست و آبروی جهان
شماره ۸۰ - در مرثیهٔ شاه زاده سلطان حسین: بوی طوفان خیزی کون و مکان
شماره ۸۱ - مرثیه در شهادت میر معصوم گوید رحمه‌الله: ملاذ اهل جهان کارساز اهل زمان
شماره ۸۲ - در ماده تاریخ گوید: چراغ بدر ز بده دودمان
شماره ۸۳ - ایضا در مرثیه گوید: می‌شنیدم خروش ماتمیان
شماره ۸۴ - وله ایضا: کهکشان بهر ستوران تو کاه از کهکشان
شماره ۸۵ - وله ایضا: که فزونست حشمتش ز جهان
شماره ۸۶ - وله ایضا: فرزند رسول و نور یزدان
شماره ۸۷ - وله ایضا: آن که فردا خواهمش کردن علامت در جهان
شماره ۸۸ - وله ایضا: قضا سپرده به دست تصرف تو عنان
شماره ۸۹: کز خط او داشت خجلت سنبل اندر بوستان
شماره ۹۰ - ایضا در مرثیه گوید: نهال تازه رس بی مثال گلشن جان
شماره ۹۱ - قطعه: گر شود یک نفس آن گوهر نایاب ز من
شماره ۹۲ - وله ایضا: شان تو بی‌نیاز است از مدح خوانی من
شماره ۹۳ - در مرثیه فرماید: کز اثرش گشت جهانی حزین
شماره ۹۴ - در تاریخ پدر خود گوید: رشتهٔ مهر امیرالممنین حبل‌المتقین
شماره ۹۵ - وله ایضا: در دهر یک معرف شیرین ادا چو او
شماره ۹۶: زد به تیغ کین عدویی بیخ او
شماره ۹۷ - در شکایت فرماید: وی درکمال حشمت ارباب حاجت از تو
شماره ۹۸ - وله ایضا: ادبار با هزار تواضع سلام تو
شماره ۹۹ - قطعه: کز تعصب چست بر بندم میان خود به هجو
شماره ۱۰۰ - مرثیه: روشن ز رویش آینهٔ آفتاب و مه
شماره ۱۰۱: خرم و غم زدا و محنت کاه
شماره ۱۰۲ - قطعه: آستان تو ملجاء است و پناه
شماره ۱۰۳: که پروازش گذشت از ذروهٔ ماه
شماره ۱۰۴ - وله ایضا: دور از جور خویش شرمنده
شماره ۱۰۵ - وله ایضا: خسرو تخت فلک سوده جبین صد باره
شماره ۱۰۶: ز حیرت دیدهٔ افلاک خیره
شماره ۱۰۷ - وله ایضا: استمالت‌های عام شامله
شماره ۱۰۸ - وله ایضا: بد شیخ بابویه سلام الوری علیه
شماره ۱۰۹ - وله ایضا: جنبشی بحر لطف ربانی
شماره ۱۱۰ - قطعه: سر رشته وفای مرا تاب داده‌ای
شماره ۱۱۱ - وله ایضا: ای خداوندی ملاذی اعتضادی صاحبی
شماره ۱۱۲ - وله ایضا: کافتاب سپهر ایجادی
شماره ۱۱۳ - وله ایضا: بندگی را شرف بر آزادی
شماره ۱۱۴ - در عزل گوید: آن که نبود به هیاتش دگری
شماره ۱۱۵: جان ستاننده ز اعدانه به تلخی به خموشی
شماره ۱۱۶ - در ماده تاریخ گوید: دست بیعت داد با آل علی
شماره ۱۱۷ - در مرثیه یکی از خواتین فرماید: مه خورشید پرتو مه چه رایات سلطانی
شماره ۱۱۸ - وله ایضا: رشتهٔ عمر عزیزی کو تهی
شمارهٔ ۱۱۹ - ماده تاریخ فوت
شمارهٔ ۱۲۰ - وله ایضا

محتشم کاشانی

آمارگیر وبلاگ