به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای جان پسندیدهٔ من

1240عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کی خوش بود ای جان پسندیدهٔ من
حال دل برگشتهٔ شوریدهٔ من؟
تو غایب و آنکه او ترا کشت بقهر
غایب نشود یک نفس از دیدهٔ من

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۰۳: من بودم دوش و یار سیمین تن من 2شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه: کی خوش بود ای ج ...3شمارهٔ ۷۰۵: امروز منم زبیم جان نا ایمن 4شمارهٔ ۷۰۶: خرسند نشد یار بسر بازی من 5شمارهٔ ۷۰۷: ای وصف تو سرمایۀ گویایی من 6شمارهٔ ۷۰۸: ای یاد غمت مونس تنهایی من 7شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 8شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 9شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 10شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 11شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 12شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 13شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 14شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 15شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 16شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 17شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 18شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 19شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 20شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 21شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 22شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 23شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 24شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 25شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 26شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 27شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 28شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 29شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 30شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 31شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 32شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 33شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 34شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 35شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 36شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 37شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 38شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 39شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 40شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 41شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 42شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 43شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 44شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 45شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 46شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 47شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 48شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 49شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 50شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 51شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 52شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 53شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 54شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 55شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 56شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 57شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 58شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 59شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 60شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 61شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 62شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 63شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 64شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 65شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 66شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 67شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟68شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 69شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 70شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 71شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 72شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 73شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 74شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 75شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 76شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 77شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 78شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 79شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 80شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 81شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 82شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 83شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 84شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 85شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 86شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 87شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 88شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 89شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 90شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 91شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 92شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 93شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 94شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 95شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 96شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 97شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 98شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 99شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 100شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 101شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 102شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 103شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 104شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 105شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 106شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 107شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 108شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 109شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 110شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 111شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 112شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 113شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 114شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 115شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 116شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 117شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 118شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 119شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 120شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 121شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 122شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 123شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 124شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 125شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 126شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 127شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 128شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 129شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 130شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 131شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 132شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 133شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 134شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 135شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 136شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 137شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 138شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 139شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 140شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 141شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 142شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 143شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 144شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 145شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 146شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 147شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 148شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 149شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 150شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 151شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 152شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 153شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 154شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 155شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 156شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 157شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 158شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 159شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 160شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 161شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 162شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 163شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 164شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 165شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ