به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

کمال الدین اصفهانی

کمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون

1390عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

جانا ز پی وصال چون گشت کنون
آمیزش ما ز ناخن و گوشت فزون
چون رک همه مغز استخوانم خون باد
گر با تو چو موی نایم از پوست برون

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۰۹: چون خواب نیاییم بدین چشم درون 2شمارهٔ ۷۱۰: جانا ز پی وصال چون گشت کنون 3شمارهٔ ۷۱۱: هر شب ز غم تو ای غمت روز افزون 4شمارهٔ ۷۱۲: آن دل که نشد ز خطّت ای دوست برون 5شمارهٔ ۷۱۳: از خار چو آمد گل رنگین بیرون 6شمارهٔ ۷۱۴: شد راز من و تو ای صنم فاش کنون 7شمارهٔ ۷۱۵: فرّاش چمن باد شمالست اکنون 8شمارهٔ ۷۱۶: سبحان الله ز گردش چرخ برین 9شمارهٔ ۷۱۷: دیدی که ز ناز بودم ای ماه زمین 10شمارهٔ ۷۱۸: گر رای تماشا کنی ای دل منشین 11شمارهٔ ۷۱۹: آن قامت همچو سرو آزاد به بین 12شمارهٔ ۷۲۰: در دست شه آن ساغر غمکاه ببین 13شمارهٔ ۷۲۱: گفتی ز برای می که کمتر خور ازین 14شمارهٔ ۷۲۲: شاهی که فلک بلندی اندوز داز او 15شمارهٔ ۷۲۳: آن شمع که آفت سرست افسر او 16شمارهٔ ۷۲۴: خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او 17شمارهٔ ۷۲۵: هر صبح که خندید زخندیدن او 18شمارهٔ ۷۲۶: مشکین سر زلف یا رو نازک تن او 19شمارهٔ ۷۲۷: در ساغر می گوهر دیرینۀ او 20شمارهٔ ۷۲۸: نه کوه گران پای بدارد با تو 21شمارهٔ ۷۲۹: هرچند که رفت آبرویم با تو 22شمارهٔ ۷۳۰: در خلوت وصلت ای چو شکر لب تو 23شمارهٔ ۷۳۱: فخرست مرا از آن رخ فرخ تو 24شمارهٔ ۷۳۲: با آنکه بهیچ سان نیم در خور تو 25شمارهٔ ۷۳۳: تا آتش مرگ دود بر کرد از تو 26شمارهٔ ۷۳۴: بس سر که به عشق رفت بر باد از تو 27شمارهٔ ۷۳۵: ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو 28شمارهٔ ۷۳۶: ای مقصد آمال در و درگه تو 29شمارهٔ ۷۳۷: هر سال که تشریف دهی چون گل نو 30شمارهٔ ۷۳۸: جامی که شراب ارغوانیست درو 31شمارهٔ ۷۳۹: آن شانه که از تو هست یک موی درو 32شمارهٔ ۷۴۰: شد باد مطّرا گر پیرامن سرو 33شمارهٔ ۷۴۱: ای دل پی آرزو بسیار مرو 34شمارهٔ ۷۴۲: تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو 35شمارهٔ ۷۴۳: کس نیست که جان بنده برهاند ازو 36شمارهٔ ۷۴۴: داری سرعیش از در سودا درشو 37شمارهٔ ۷۴۵: ای دل ره او می روی اوّل خون شو 38شمارهٔ ۷۴۶: از بند سخن لبم چو بگشاد گره 39شمارهٔ ۷۴۷: چون دید که رکد غمزۀ خیره سته 40شمارهٔ ۷۴۸: ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه 41شمارهٔ ۷۴۹: ای راه وصال تو درازی کوتاه 42شمارهٔ ۷۵۰: یاران منا، چه بودتان از ناگاه 43شمارهٔ ۷۵۱: ای قامت تو چو روز در دی کوتاه 44شمارهٔ ۷۵۲: بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه 45شمارهٔ ۷۵۳: هر گه که ز جور تو من دل خسته 46شمارهٔ ۷۵۴: ای بسته بکین من میان آهسته 47شمارهٔ ۷۵۵: شایستة هجر خدمتی نا کرده 48شمارهٔ ۷۵۶: میآید و چهره از عرق تر کرده 49شمارهٔ ۷۵۷: بر خیره غرور خویش پیوست مده 50شمارهٔ ۷۵۸: ای قفل زبخل بردهان افگنده 51شمارهٔ ۷۵۹: اقبال تو باد دایم افزاینده 52شمارهٔ ۷۶۰: ای داد تو بر داد و دهش پاینده 53شمارهٔ ۷۶۱: ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده 54شمارهٔ ۷۶۲: آن روی ترا هر که ز ناگه دیده 55شمارهٔ ۷۶۳: در کار تو صاحب نظران نظاره 56شمارهٔ ۷۶۴: ای بر دل من غم ترا دلسوزه 57شمارهٔ ۷۶۵: ماییم بدست دل گرفتار همه 58شمارهٔ ۷۶۶: مستش دیدم گرفته راه خانه 59شمارهٔ ۷۶۷: گفتا که چو تنها شوی اندر خانه 60شمارهٔ ۷۶۸: آن جام طرب شکار بر دستم نه 61شمارهٔ ۷۶۹: تا چند می و ساغر و ساقی طلبی؟62شمارهٔ ۷۷۰: ای از تو مرا ذخیره ناکامی بس 63شمارهٔ ۷۷۱: گل گرچه بنکوییست انگشت نمای 64شمارهٔ ۷۷۲: ز آمد شدن تو گر چه باشم در وای 65شمارهٔ ۷۷۳: گز زآنکه ترا بکشتنم باشد رای 66شمارهٔ ۷۷۴: هان ای دل حیرت زدۀ بی سر و پای 67شمارهٔ ۷۷۵: هان ای دل هرزه گوی ناپابرجای 68شمارهٔ ۷۷۶: شد در سر کار این دل کار افزای 69شمارهٔ ۷۷۷: با آنکه تن ضعیف من شمع آسای 70شمارهٔ ۷۷۸: در پنجه شدم با قدح مرد گرای 71شمارهٔ ۷۷۹: با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای 72شمارهٔ ۷۸۰: رشک آیدم ای دوست که هر نیم شبی 73شمارهٔ ۷۸۱: این ودای زنده رود خون بایستی 74شمارهٔ ۷۸۲: ای دل بشبی که با غمش بنشستی 75شمارهٔ ۷۸۳: جانا خبرت نیست که دی در مستی 76شمارهٔ ۷۸۴: از بس که بلای دل ما می جستی 77شمارهٔ ۷۸۵: امشب که نگارم از برای مستی 78شمارهٔ ۷۸۶: مشتاق بنیستی ّ من گر هستی 79شمارهٔ ۷۸۷: در عشق ز کام دل چه در بایستی 80شمارهٔ ۷۸۸: دردیدۀ روزگارنم بایستی 81شمارهٔ ۷۸۹: آن آب کزو بود دلم را شادی 82شمارهٔ ۷۹۰: پیوسته کنی تو از غم من شادی 83شمارهٔ ۷۹۱: گر دوش بتم تالۀ من بشنودی 84شمارهٔ ۷۹۲: از غایت جنگجویی و فتنه گری 85شمارهٔ ۷۹۳: زلف تو که چون او نبود خیره سری 86شمارهٔ ۷۹۴: گر بردارم بی تو سر از بیناری 87شمارهٔ ۷۹۵: زلف تو که دید آن بصورت ماری 88شمارهٔ ۷۹۶: بر رغم من ار گرفته بودی یاری 89شمارهٔ ۷۹۷: زلفی که بدوست هر دلی را کاری 90شمارهٔ ۷۹۸: زلفی که چو روز من سیه می داری 91شمارهٔ ۷۹۹: گر باز آیی دلم بمن باز آری 92شمارهٔ ۸۰۰: بر شخص تو چون کرد زیان بیماری 93شمارهٔ ۸۰۱: هر لحظه به دیگر نظرم می نگری 94شمارهٔ ۸۰۲: ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری 95شمارهٔ ۸۰۳: چشمت بکر شمه از سر طنازی 96شمارهٔ ۸۰۴: ای کرده رخت بماه و اختر بازی 97شمارهٔ ۸۰۵: شادی مطلب دلا برو شاد بزی 98شمارهٔ ۸۰۶: در بند جهان مباش و آزاد بزی 99شمارهٔ ۸۰۷: زیبد اگر از تنگدلی بگریزی 100شمارهٔ ۸۰۸: گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی 101شمارهٔ ۸۰۹: هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی 102شمارهٔ ۸۱۰: ما راست دلی که نیست خالی نفسی 103شمارهٔ ۸۱۱: درجنگ ترا بیازمودیم بسی 104شمارهٔ ۸۱۲: چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی 105شمارهٔ ۸۱۳: زین گونه که تو بدل ربایی فاشی 106شمارهٔ ۸۱۴: با دل گفتم تو باری آخر نیکی 107شمارهٔ ۸۱۵: تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی 108شمارهٔ ۸۱۶: ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی 109شمارهٔ ۸۱۷: آن دل که بدی سغبۀ هر دلگسلی 110شمارهٔ ۸۱۸: ای خام که عادتت بود سنگدلی 111شمارهٔ ۸۱۹: چون نیست حدیث وصلت از زر خالی 112شمارهٔ ۸۲۰: چون نیست چمن زرنگ و بویی خالی 113شمارهٔ ۸۲۱: بگذشت بمن رشک بتان چگلی 114شمارهٔ ۸۲۲: چون حاصل کارماست بی فرجامی 115شمارهٔ ۸۲۳: بیهوده نهاده ایم برخود نامی 116شمارهٔ ۸۲۴: تنها ام و کاشکی تنی داشتمی 117شمارهٔ ۸۲۵: خود را سگ کویت ار نپنداشتمی 118شمارهٔ ۸۲۶: گر من ز زمانه حاصلی داشتمی 119شمارهٔ ۸۲۷: در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی 120شمارهٔ ۸۲۸: از نور یقین ار بمثل روشنمی 121شمارهٔ ۸۲۹: یار آمد دوش و کردمش مهمانی 122شمارهٔ ۸۳۰: پیوسته ز بهر شهوت جسمانی 123شمارهٔ ۸۳۱: بی آنکه بآمدن قدم رنجانی 124شمارهٔ ۸۳۲: گه می خوانی مرا و گه می رانی 125شمارهٔ ۸۳۳: خواهی که جهان زیروز بر گردانی 126شمارهٔ ۸۳۴: ای دوست مرا اگر چه دشمن دانی 127شمارهٔ ۸۳۵: با کافر اگر جنگ بشمشیر کنی 128شمارهٔ ۸۳۶: گاهی بخودم چو زلف گستاخ کنی 129شمارهٔ ۸۳۷: هر لحظه زبان خود چو شمشیر کنی 130شمارهٔ ۸۳۸: هر دم زدنی بجور آهنگ کنی 131شمارهٔ ۸۳۹: یک ذره ز آزار دلم کم نکنی 132شمارهٔ ۸۴۰: گل رفت بدریورۀ هر انجمنی 133شمارهٔ ۸۴۱: چون بر تو نباشد اعتماد سخنی 134شمارهٔ ۸۴۲: هم بر سر آن نیی که ما را بینی 135شمارهٔ ۸۴۳: تیری، که چو در خود کشمت دور شوی 136شمارهٔ ۸۴۴: بر خاک در تو دوش ای سلسله موی 137شمارهٔ ۸۴۵: آمد گل و بلبلی ز دنبالۀ اوی 138شمارهٔ ۸۴۶: خوش باش که تا نه بس ازینجا بروی 139شمارهٔ ۸۴۷: هر دم ز برم رخت نوردی بروی 140شمارهٔ ۸۴۸: شخصی دارم دلی خراب اندر وی 141شمارهٔ ۸۴۹: دی گفت مرا حدیث من کمتر گوی 142شمارهٔ ۸۵۰: با آنکه بکس دست بپیمان ندهی 143شمارهٔ ۸۵۱: دل در سر زلف تونه زان بست رهی 144شمارهٔ ۸۵۲: دستی که بر او همی می ناب نهی 145شمارهٔ ۸۵۳: من پیرو کهن گشته ز جان فرسایی 146شمارهٔ ۸۵۴: ای سرو که سر بر آسمان می سایی 147شمارهٔ ۸۵۵: مانند گل دو رنگی ای بینایی 148شمارهٔ ۸۵۶: مشتاق توام ، روی بمن ننمایی 149شمارهٔ ۸۵۷: گل گر چه کند دعوی شهر آرایی 150شمارهٔ ۸۵۸: یک روز بکوی عاشقان بر نایی 151شمارهٔ ۸۵۹: کی بر کنم از تو من دل ای بینایی 152شمارهٔ ۸۶۰: گه خصم شوی مرا و گه یار آیی 153شمارهٔ ۸۶۱: در هر عمری دمی که دمساز آیی 154شمارهٔ ۸۶۲: گوی انگلۀ قباچه گر بگشایی 155شمارهٔ ۸۶۳: آگاه ز حال من سر گشته نیی 156شمارهٔ ۸۶۴: زلف تو چو بروی تو افتد گویی 157شمارهٔ ۸۶۵: ای بی خبر از عاشق شیدا که تویی 158شمارهٔ ۸۶۶: ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای 159شمارهٔ ۸۶۷: ای مشک تو باری ز کجا آمده‌ای؟

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ