فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴: نشان تیر آهم گشته ای آسمان شبها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نشان تیر آهم گشته ای آسمان شبها ترا بر سینه پیکانهاست هر سو نیست کوکبها دل بی خود درون سینه دارد فکر زلفینت بسان مرده کش مونس قبرند عقربها خطست آن یا برآمد دود دل از بس که محبوبان زدند آتش بدلها در زنخدانها و غبغبها جفا را از معلم یاد می گیرند محبوبان ز مکتبهاست فریادم که ویران باد مکتبها ز خاک رهگذر هر ذره را شهسواری دان که بر دل داغها دارد ز نقش نعل مرکبها فکندی عکس در می گشت رشکم زانکه می ترسم نهی لب بر لب ساغر رسانی بر لبت لبها چه شد یارب که در شبهای تنهایی نمی یابد فضولی کام دل هر چند می خواهد به یاربها فضولی بغدادی