فضولی بغدادی
غزل ها
شمارهٔ ۷: چو از غم کنم چاک پیراهنم را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو از غم کنم چاک پیراهنم را ز مردم کند اشک پنهان تنم را چه سان با قد خم کنم عزم کویش گرفتست خار مژه دامنم را غمت دانه ها می فشاند ز چشمم بباد فنا می دهد خرمنم را نیامد ز دست تو ای من غلامت که در طوق ساعد کشی گردنم را ز هر سو ره آرزو بست بر من سرشکم که بگرفت پیرامنم را مبین محتسب تند در ساغر می مکن تیره آیینه روشنم را ز غم مرده ام ماتم خویش دارم فضولی ملامت مکن شیونم را فضولی بغدادی