صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۶۹۹: نیست جز داغ عزیزان حاصل پایندگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست جز داغ عزیزان حاصل پایندگی خضر، حیرانم چه لذت می برد از زندگی بی رفیقان موافق آب خوردن سهل نیست خضر هیهات است گردد سبز از شرمندگی از سبکروحان دل روشن گرانی می کشد می کند آیینه را تاریک آب زندگی برنمی دارد شراکت طبع ارباب طمع خصم درویشان بود سگ از ره گیرندگی بید مجنون در تمام عمر سر بالا نکرد حاصل بی حاصلی نبود به جز شرمندگی عذر نامقبول را بر طاق نسیان نه، که نیست مجرمان را عذرخواهی به ز سرافکندگی دیده ای کز سرمه توفیق روشن می شود صرف عیب خویش دیدن می کند بینندگی از طریق کسب نتوان در نظرها شد عزیز گوهر از صلب صدف می آورد ار زندگی در لباس ابر باشد تیغ بازی های برق در سواد چشم شرم آلود او بازندگی می کند مژگان شرم آلود در دل رخنه بیش در نیام این تیغ را افزون بود برندگی می کند با مزرع امید صائب کار برق چون ز مقدار ضرورت بیش شد بارندگی صائب تبریزی