صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۴۵۲: هر که را دل آب شد از روی آتشناک او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که را دل آب شد از روی آتشناک او شبنم گلزار جنت گشت چشم پاک او سر برآورده است اینجا از گریبان بهشت هر که را باشد سری با حلقه فتراک او باده لعلی که خون در ساغر من می کند تازه رو از گریه شادی است دایم تاک او دامن حیرت به دست آور که سر عشق را درنیابی تا نگردی عاجز از ادراک او ناتوانی را که شد افتادگی ها دستگیر روی دریا شد کبد از سیلی خاشاک او بنده کوی خراباتم که می سازد گهر هر که ریزد تخم اشکی در زمین پاک او این چنین کز باده نازست صائب یار مست کی به فکر عاشقان افتد دل بی باک او؟ صائب تبریزی