صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۳۴۱: به رنگ سرو درین باغ زندگانی کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به رنگ سرو درین باغ زندگانی کن بریز بار ز خود، ترک شادمانی کن گرت هواست که در وصل آفتاب رسی درین ریاض چو شبنم نظرچرانی کن مگر به میوه بی خار بارور گردی شکوفه وار به هر خار زرفشانی کن حریف داغ عزیزان نمی شود جگرت تلاش مرگ در ایام زندگانی کن خمار باده به اندازه نشاط بود به قدر حوصله درد شادمانی کن ز خامشی دهن غنچه گلستان گردید درین بساط سرانجام بی زبانی کن چو جان ز جسم تو بی اختیار خواهد رفت به اختیار چو پروانه جانفشانی کن تو چون ز مصلحت خویش نیستی آگاه ملایمت به بلاهای آسمانی کن مده ز دست ترازوی عدل را صائب به هر که با تو گرانی کند، گرانی کن صائب تبریزی