صائب تبریزی
غزل 6001 - 6995
غزل شمارهٔ ۶۰۷۰: مطربا صبح است، قانون صبوحی ساز کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مطربا صبح است، قانون صبوحی ساز کن دانه دل را سپند شعله آواز کن از ته دل چون سحر برکش نوای ساده ای نقش بر بال تذروان چنگل شهباز کن سهل باشد پرده قانون خود را ساختن می توانی، طالع ناساز ما را ساز کن ناقه را ذوق حدی (بر) دارد از دل فکر بار زیر بار غم منه دل را، حدی آغاز کن در رکاب برق دارد پای، فیض صبحگاه ای کم از شبنم، درین گلزار چشمی باز کن زیر کوه آهنین منت صیقل مرو خانه آیینه دل را به می پرداز کن ناخنی بر پرده های چنگ خواب آلود زن عیش های شب پریشان گشته را آواز کن غنچه باغ خموشی ایمن است از برگریز لب ببند از گفتگو، خون در دل غماز کن ماه صائب از نیاز خویش دایم زردروست بی نیازی شیوه خود کن، به عالم ناز کن این جواب آن که می گوید حکیم غزنوی پادشاه امروز گشتی در جهان آواز کن صائب تبریزی