صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۶۰۹: گر شوی با خبر از سوز دل بیتابم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر شوی با خبر از سوز دل بیتابم دم آبی نخوری تا نکنی سیرابم محرمی نیست در آفاق به محرومی من عین دریایم و سرگشته تر از گردابم شور من حق نمک بر همه دلها دارد نیست ممکن که فراموش کنند احبابم بس که آلوده عصیان شده ام، می ترسم که درین گرد زمین گیر شود سیلابم نبض من چون رگ سنگ است ز جستن ایمن بس که سنگین شده ز افسانه غفلت خوابم خامشی داردم از مردم کج بحث ایمن نیست چون ماهی لب بسته غم قلابم برگ عیش است مرا باعث غفلت صائب همچو نرگس برد ایام بهاران خوابم صائب تبریزی