صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۳۸۹: داغ عالمسوز برگ عیش گردد در دلم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داغ عالمسوز برگ عیش گردد در دلم شمع ماتم گریه شادی کند در محفلم دست من پیش از لب خواهش چو گل وامی شود درگره باشد چو شبنم آبروی سایلم می کند در لامکان جولان دل آزاده ام گربه ظاهر همچو سرو بوستان پا در گلم از سماعم گرچه رنگین است بزم روزگار نیست در طالع نثاری همچو رقص بسملم حفظ آب رو بود بر من گواراتر زآب دست رد بر سینه دریا گذارد ساحلم گو نیارد هیچ کس صائب به خاک من چراغ بس بود شمع مزار از دست و تیغ قاتلم صائب تبریزی