صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۳۴۶: می زدم بر قلب هجران گرجگر می داشتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می زدم بر قلب هجران گرجگر می داشتم دست بر دل می نهادم دل اگر می داشتم می توانستم رگ خواب حریفان را گرفت گر زبان آهنین چون نیشتری می داشتم گوهر شهوار عبرت گر نمی آمد به دست از بساط آفرینش من چه برمی داشتم حلقه بیرون در هرگز نمی شد چشم من در حریم وصل اگر پاس نظر می داشتم گر نمی افشرد ذوق گریه مژگان مرا این زمان دریایی از خون جگر می داشتم می توانستم درین میخانه خواب امن کرد چون سبوازدست خود بالین اگر می داشتم می گرفتم گر عنان آفتاب از روی صدق همچو ماه نور رکاب از سیم وزر می داشتم تهمت عجزست سد راه صائب ورنه من از ره دشمن به مژگان خاربر می داشتم صائب تبریزی