صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۲۳۰: آمد بهار و شد در و دیوار لاله رنگ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد بهار و شد در و دیوار لاله رنگ از جوش لاله شیشه پرباده گشت سنگ از بس کشید ابر به برتنگ باغ را میدان خنده بردهن غنچه گشت تنگ باغ از بنفشه رخسار یوسف است گردیده از تپانچه اخوان کبود رنگ بتخانه فرنگ کن از باده مغز را اکنون که گشت روی زمین صورت فرنگ مطرب چه حاجت است کسی را که می زند بر سنگ خاره شیشه ناموس بی درنگ چون سرو می کند به نظر جلوه گردباد از بس زدود دامن صحرا ز سینه زنگ صائب درین دو هفته که گل جوش می زند چون داغ لاله باده لعلی مده ز چنگ صائب تبریزی