صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۰۲: شکست رنگ مرا رنگ همچو مهتابش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شکست رنگ مرا رنگ همچو مهتابش ربود خواب مرانرگس گرانخوابش میان برهمن وبت حصار سنگ کشد نظر فریبی ابروی همچو محرابش عقیق خون مسیحا به زیرلب دارد هنوز تشنه خون است لعل سیرابش خلیل کو گل ازان روی آتشین چیند؟ کجاست خضر که بیند به عالم آبش ؟ به جامه خانه گردون نظرسیاه مکن حذر،که گرد رخ اخگرست سنجابش محیط عشق محال است آرمیده شود به تیغ موج بریدند ناف گردابش هنوز مست غرورست چشم او صائب نکرده سبزه خط زهر درشکر خوابش صائب تبریزی