صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۹۰۰: گر کنند از رشته جانها زه پیراهنش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر کنند از رشته جانها زه پیراهنش از لطافت رنگ گرداند بیاض گردنش دور باش شرم را نازم که با آن خیرگی دست خالی می رود بیرون نسیم از گلشنش آن که با تیغ تغافل می کشد صید حرم کی به خون چون منی آلوده گردد دامنش؟ خانه ای کز روی آتشناک او روشن شود تاقیامت می جهد آتش ز چشم روزنش کاسه دریوزه سازد دیده یعقوب را ماه کنعان در هوای نکهت پیراهنش چشم شوخ آهوان در پرده نتواند پرید چون کمند انداز گردد غمزه صیدافکنش تاجر کنعان ندارد صائب این سامان حسن گل یکی از خوشه چینان است گرد خرمنش صائب تبریزی