صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۶۵۵: فریب دل مخور از دیده شیرانه اخگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فریب دل مخور از دیده شیرانه اخگر که از یک قطره (می)پر می شود پیمانه اخگر دل عشاق دریک پله دارد شادی و غم را به یک نرخ است عود و خس به وحدتخانه اخگر اگر چون گل گریبان چاک سازد جای آن دارد زدل آن را که درپیراهن افتد دانه اخگر فضایی همچو آب زندگانی درنظر دارد شرر راکی نشیند دل به ماتمخانه اخگر؟ ز داغ لاله درتابم که بااین تنگ ظرفیها جگر دارانه بر سر می کشد پیمانه اخگر زدلسوزی به چشم روشن خود می دهد جایش اگر خاشاک می آید به مهمانخانه اخگر دل ما می جهد آخر ز قید چرخ بر انجم سپند ما نخواهد مانددر غمخانه اخگر چه آتش بود عشق انداخت در دامان این صحرا که شد هر دانه زنجیر مجنون دانه اخگر بررویی که من زان آتشین رو دیده ام صائب به یک صحبت سمندر راکند بیگانه اخگر صائب تبریزی