صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۵۳۷: هر که رنگ شکسته ای دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که رنگ شکسته ای دارد دل در خون نشسته ای دارد حرف عشق از کسی درست آید که زبان شکسته ای دارد در سرایی است فرش نور حضور که چراغ نشسته ای دارد حاجت خود به چرخ سفله مبر که دل زنگ بسته ای دارد چون سپند آن که سوزش از خودنیست ناله جسته جسته ای دارد گر کمان پاشکسته است چون تیر قاصد پی خجسته ای دارد همچو ابرو دلش دونیم بود هر که چون چشم خسته ای دارد روی او را چه نسبت است به ماه ماه روی نشسته ای دارد هر که افتاده ست پسته دهان دل زنگار بسته ای دارد می کند صید آن رمیده غزال هر که دام گسسته ای دارد برکهنسال شعر تازه مخوان که دل پینه بسته دارد هیچ اگر در بساط صائب نیست دل از قیدرسته ای دارد صائب تبریزی