آذر بیگدلی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۱: دلم، از بیکسی مینالد و، کس نیست دمسازش؛
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم، از بیکسی مینالد و، کس نیست دمسازش؛ چو مرغی کو جدا افتاده باشد از هم آوازش! همانا، نامه ی قتل مرا آورده از کویی که خون میریزد از بال کبوتر وقت پروازش بر آن در شب ز غوغای سگان بودم باین خوشدل که در بزمش چو غیری خنده زد نشنیدم آوازش بظاهر از لبش خوردم فریب خنده، زین غافل که پنهان خون مردم میخورد چشم فسون سازش آذر بیگدلی