اسیر شهرستانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۲: فلک آیینه اسکندر علی بن ابیطالب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فلک آیینه اسکندر علی بن ابیطالب جهان تاریک و روشنگر علی بن ابیطالب چراغ پاکی مظهر علی بن ابیطالب فروغ اولین جوهر علی بن ابیطالب بدایت تکیه گاه او نهایت خاک راه او امیرالمومنین حیدر علی بن ابیطالب منجم طفل نادانش مهندس لام الف خوانش محیط و مرکز و محور علی بن ابیطالب کواکب قطره ها کز جیب و دامان صدف ریزد محیط آسمان گوهر علی بن ابیطالب غبار درگهش بالانشین مسند هستی ز عرش و لامکان برتر علی بن ابیطالب ز طوفان بادبان نوح ابر چشم تر می شد نمی افکند اگر لنگر علی بن ابیطالب به موسی می نمود اول قدم غوغای این وادی نمی بودش اگر رهبر علی بن ابیطالب به دامادیش گر شد بیشتر زان پیشتر هم بود شریک دین پیغمبر علی بن ابیطالب دل جان، جان دل، چشم وچراغ خلوت وحدت ضمیر روح را مضمر علی بن ابیطالب شد از صبح ازل مهر سکون (و) راحت هستی؟ سپهسالار پیغمبر علی بن ابیطالب فلک در مجمر خورشید عود (و) نافه گر سوزد نهد خورشید در مجمر علی بن ابیطالب گنهکار اسیرم باده لطف تو می خواهم خمارم ساقی کوثر علی بن ابیطالب اسیر شهرستانی