سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶۲: عشق کو تا مژه در خون جگر غوطه دهم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق کو تا مژه در خون جگر غوطه دهم دل خود را کشم از خون و دگر غوطه دهم سخن من به مذاق تو بود تلخ اگر چون لبت هر سخنی را به شکر غوطه دهم تشنه را گر به بساط سخنم راه افتد دست او گیرم و در آب گهر غوطه دهم رنگ تأثیر به خود هیچ نگیرد، افسوس ناله را چند به خوناب جگر غوطه دهم؟ ای خوش آن دم که چو پروانه سلیم از سر ذوق در دل شعله زنم بالی و پر غوطه دهم سلیم تهرانی