سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۳۳: دایم از بخت سیه بر خویش پیچانم چو زلف
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دایم از بخت سیه بر خویش پیچانم چو زلف گرچه از خورشید لبریز است دامانم چو زلف باعث زیب جمال گلرخانم همچو خال مایه ی آرایش حسن عروسانم چو زلف در پریشانی بود جمعیت آشفتگان من صلاح کار خود را خوب می دانم چو زلف نیستم آزاد از قید محبت یک نفس خانه زاد دودمان حسن خوبانم چو زلف هیچ کس هنگامه ی جمعیتم بر هم نزد از سیه بختی خود دایم پریشانم چو زلف می رود هر عضوم از آشفتگی سوی دگر در هوای او سلیم از بس پریشانم چو زلف سلیم تهرانی