سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۲۹: چون کند در انجمن تاب رخش روشن چراغ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون کند در انجمن تاب رخش روشن چراغ پرتو خود را به دور اندازد از روزن چراغ بس که بعد از سوختن هم گرم دارد تب مرا می کند آیینه از خاکسترم روشن چراغ گر گریبان را گشاید بر نسیم، از عقل نیست آنکه چون فانوس دارد در ته دامن چراغ برنیامد کامم از عقل و جنون در عاشقی نه ز گلشن گل به کف دارد، نه از گلخن چراغ بی می ناب از دماغم دود می خیزد سلیم این چنین باشد چو خالی گردد از روغن چراغ سلیم تهرانی