سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۸۳: چون گلم از جامه بر تن مانده دامانی و بس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون گلم از جامه بر تن مانده دامانی و بس همچو تصویرم ز پیراهن گریبانی و بس توشه ای در راه شوق او مرا همراه نیست در بغل از داغ دل دارم نمکدانی و بس از سر عالم گذشتم همچو خورشید ای فلک چون مه نو از تو می خواهم لب نانی و بس مستی ام نگذاشت تا علم دگر حاصل کنم همچو بلبل خوانده ام درس گلستانی و بس بس که از سرگشتگی ها رفته ام در خود فرو مانده چون گرداب از اعضایم گریبانی و بس از خیال روزگار رفته روز و شب سلیم در نظر دارم همین خواب پریشانی و بس سلیم تهرانی