سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۵۹: شد بهار و بوستان را داد آب و تاب ابر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شد بهار و بوستان را داد آب و تاب ابر مژده مستان را که خوب آمد برون از آب ابر جز به وقت خود ندارد قدر هر چیزی که هست می کشان را خوش نباشد در شب مهتاب ابر گریه هر گه موج زد از حسرت چشم ترم چون غبار آینه شد خشک در گرداب ابر کی شود همت ازین عمر سبکرو کامیاب برنبندد طرفی از دریوزه ی سیلاب، ابر کی تواند بهتر از خود را کسی بیند سلیم از سرشکم مضطرب گردید چون سیماب ابر سلیم تهرانی