سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۴۷: بی سبب مردم به قید نام و ننگ افتاده اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی سبب مردم به قید نام و ننگ افتاده اند همچو خیل مور در این راه تنگ افتاده اند در تلاش سوختن، چون کاغذ آتش زده داغ های سینه ام با هم به جنگ افتاده اند از زبان ها خود چه گویم، گوش های دوستان با سخن همچون گل رعنا دورنگ افتاده اند ما به بند خود گرفتاریم، حال ما مپرس نیک بخت آنان که در قید فرنگ افتاده اند ره کسی بر عذر او نگرفته، مشتاقان سلیم بی سبب دنبال آن آهوی لنگ افتاده اند سلیم تهرانی