سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۱۳: دل در طلب چه گوش به صوت درا کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل در طلب چه گوش به صوت درا کند مجنون عشق، رقص به آواز پا کند مست تو پابرهنه به دریا حباب وار بر روی آب گردد و کسب هوا کند درویش عشق را ز قلم دست کوته است مشق شکستگی ز نی بوریا کند گریان به عالم آمد و نالان به خاک رفت چون کوه، سنگ تربت عاشق صدا کند در ملک هند، بی می انگور سوختیم کو غوره ای دریغ که کس توتیا کند دل را گمان صبر و شکیبی به خویش هست معلوم می شود گره خود چو وا کند مغرور را سزا رسد از دور آسمان باد از بروت خوشه برون آسیا کند چون قطره، برگرفته ی خود را جهان سلیم بر آسمان رساند و از کف رها کند سلیم تهرانی