سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۶۸: عشق از سرم چو شور ز میخانه کم نشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق از سرم چو شور ز میخانه کم نشد آه از دلم چو گرد ز ویرانه کم نشد مجلس تمام گشت و برای گل چراغ دعوی میان بلبل و پروانه کم نشد یک چوب گل به باغ برای دوا نماند شور جنون بلبل دیوانه کم نشد در آستان قیصر و خاقان کسی نماند غوغای خلق از در میخانه کم نشد شکر خدا که تفرقه ما را به هم نزد بر باد رفت خرمن و یک دانه کم نشد ماتمسرا سلیم، دل خسته ی من است هرگز نوای نوحه ازین خانه کم نشد سلیم تهرانی