سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۵۴: همچو مرغ از دست من پیمانه ی مل می پرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همچو مرغ از دست من پیمانه ی مل می پرد دامن گل از کفم چون بال بلبل می پرد سیر و پروازش اگر آشفته باشد دور نیست عندلیب این چمن بر بال سنبل می پرد دام صحبت تشنگان افکنده اند آنجا، ولی موج چون مرغابی آزاد از سر پل می پرد زحمت خود می دهد هرکس دل آزاری کند چوب گل ما می خوریم و ناخن گل می پرد سربسر گشتم سواد هند را، اکنون سلیم مرغ روحم در هوای سیر کابل می پرد سلیم تهرانی