سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۷: چنان ز گریه ی من اشک همنشینم ریخت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چنان ز گریه ی من اشک همنشینم ریخت که گریه شد عرق شرم و از جبینم ریخت فلک موافق هر طبع دید صاف مرا ازان چو ساغر خورشید بر زمینم ریخت به من ز عشق تو گردید زندگانی تلخ چه زهر بود که دوران در انگبینم ریخت گذشتم از تو چنان آستین فشان آخر که داغ عشق تو چون گل ز آستینم ریخت چنان سلیم به ننگ است نامم آلوده که همچو قطره ی خون، آب از نگینم ریخت سلیم تهرانی