سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۲: زاهد همه عمرم به می ناب گذشته ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زاهد همه عمرم به می ناب گذشته ست چون سبزه ی جو از سر من آب گذشته ست تا دامن دل رفته مرا چاک گریبان کارم ز رفوکاری احباب گذشته ست هر جرعه ی آبم به گلو تیغ گذارد تا باز چه در خاطر قصاب گذشته ست گردید تر آن چشم چو افتاد به اشکم چون آهوی صحرا که ز سیلاب گذشته ست بر غیر، غم عشق تو آسان ز وصال است این بادیه را در شب مهتاب گذشته ست داند که به کوشش نرود کار کسی پیش هر کس که به سروقت رسن تاب گذشته ست بی ناله و بی اشک سلیم از غم دل نیست عمرش به همین طور چو دولاب گذشته ست سلیم تهرانی