فیض کاشانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۸: منم غلام به اخلاص آن امام مطاع
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم غلام به اخلاص آن امام مطاع از اوست امر و ازین بنده امتثال و سماع نه لوح سینه غباری ز دشمنی دارد نه با کسی بود از بهر مال و جاه نزاع به دل محبت آل نبی بس است مرا که غیر از این همه اسباب وحشت است و صداع ز حق قدوم شریف امام می‏طلبم که من نمی‏شنوم بوی خیر از این اوضاع برون خرام اماما ز پشت ابر خفا چو آفتاب به عالم بتاب فیض شعاع‏ بسی به شربت وصل تو تشنه‏ایم ولی نمی‏کنیم دلیری، نمی‏دهیم صداع ***** ز وصل تو نتوان شد به گفتگو خرسند چگونه فیض توان صبر از عیان به سماع فیض کاشانی