نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۵۱۳: دلم گداخته غم وز تنم توان رفته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم گداخته غم وز تنم توان رفته ز گرمی جگرم مغز استخوان رفته نشاط روز جوانی به بر نمی آید که همچو تیر بجست از خم کمان رفته خبر ز سیرت آیندگان چه می شنوید که مانده ام به غریبی و کاروان رفته ز روزگار دل شادمان نمی بینم که از هجوم بلا راحت از جهان رفته کس از طلاطم دریا برون نمی آید که کشتیی که ببینیم بر کران رفته چه از تمیز و خرد مفلسند این مردم که یوسفی چو تو زین شهر رایگان رفته ز بس به وصل تو جان های خلق پیوندست ز رفتن تو ز هر تن هزار جان رفته ز بیم هجر تو هر جا که بوده عقل و دلی رکاب و دست تو بوسیده در عنان رفته درنگ چند «نظیری » خوشا سبک روحی که پیش از آن که شود بر دلی گران رفته نظیری نیشابوری