نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۵: نخست عشق به میخانه کرد نزول
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نخست عشق به میخانه کرد نزول به گرد مدرسه گردیدنست نامعقول ز راه ضربت دستست رقص بی حالان سماع عشق نخیزد مگر ز اصل اصول کمینه بوالعجبی، در دیار عشق این است که حاکمی شود از حکم کودکی معزول از آن عزیز خراباتیان شدیم که ما ادب نگاه نداریم، در خروج و دخول برون ز دلبر شهری، درون ز شاهد غیب گنه به طور ملامت کشان بود مقبول متاع هر دو جهان را به یک گدا بخشیم گر از هزار تمنا، یکی رسد به حصول بلند شد سخن عشق، لیک معذوریم که نیست رخصت گفتار جز بقدر عقول غرض گدای در دوست بودنست ارنه به گنج ها نکنیم التفات بر مسئول خموش تا نشناسد کسی «نظیری » را چه لازم است که معلوم گردد این مجهول نظیری نیشابوری