نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۴: دهر پرفتنه و شورست ز چشم سیهش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دهر پرفتنه و شورست ز چشم سیهش داری از چشم بد خلق خدایا نگهش هرکه را باعث عصیان و خطا عشق شود ملک از رشک بسوزد که نویسد گنهش پر مگو خواجه که عشرتگه ما روشن ازوست همه جا هست، ولی در همه دل نیست رهش دل هرکس که درین غمکده صحرا گردد ناگهان یوسف کنعان به در آید ز چهش رشک بر کودک لشکر شکن ما دارد پادشه زاده که هستند ز خاصان سپهش ملک چین با بت و بتخانه به یغما ببرد گر کله گوشه به یغما شکند پادشهش اجر بیداری چل ساله نثاریست قلیل روز گردید شب ما ز مه چاردهش ماه نو کرده ز افلاس تهی پهلو را ناز بر اوج هوا سوده چو پر کلهش عجب ار در دل ویران «نظیری » گنجد کوه را تاب نباشد که شود جلوه گهش نظیری نیشابوری