نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۹: هوای کوی او آواره ام از خانه می سازد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هوای کوی او آواره ام از خانه می سازد فسون او پدر را از پسر بیگانه می سازد صلاحم عشق شد کفرم یقین انکار ایمانم محبت کعبه ویران می کند بتخانه می سازد قلم در اختیار اوست من چون نقش موهومم گرم فرزانه می دارد گرم دیوانه می سازد به ناخن ریشه جان می کنم از هم خوشا دستی که گاهی چنگ در زلف نگاری شانه می سازد دل از رد و قبول مجلسم خون شد خوشا رندی که شب با کنج گلخن روز با ویرانه می سازد چو گنجشک از پی بازی عزیزم در کف طفلی ز زلفم دام می بافد ز خالم دانه می سازد مکن از بزم چون بیگانگان بیرون «نظیری » را اگر می نیست، بالای ته پیمانه می سازد نظیری نیشابوری