نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۰: این جا نه بهر سنگ سیه نور فروشند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این جا نه بهر سنگ سیه نور فروشند این مایه بینش نه بهر کور فروشند فریاد که هرکس به اسیری فتد او را شرطست که از خویش و وطن دور فروشند غیرت نگذارد که به چشم و دل منکر یک ذره ز خاکستر منصور فروشند زیبنده بود دعوی مستوری خوبان هرچند که جولان به سر طور فروشند سردست چنان خانقه و دیر که آتش در وادی دوری شب دیجور فروشند آن دردکشانی که شناسای عیارند فردوس به یک خوشه انگور فروشند اخراج مغل خواهم و تاراج قزلباش کز هند برند و به نشابور فروشند در عشق تو با قدر و بهایم که عزیز است ویرانه که در کشور معمور فروشند قربان شدگان تو به قصاب سر کوی یک سینه به صد ضربت ساطور فروشند با ریش دل و سینه ناسور «نظیری » خوش باش که کم بنده رنجور فروشند نظیری نیشابوری