نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۵۶: زیستم بس که به تدبیر خود از خامی ها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زیستم بس که به تدبیر خود از خامی ها رفت نام و نسبم در سر خودکامی ها ورع و شیب زبون خم ایامم کرد یاد دوران جوانی و می آشامی ها طایری نیست که تاری ز منش برپا نیست صید یک مرغ نکردم ز کهن دامی ها روز عشرت به صداع سر مخمور گذشت تر نگردید دماغم ز تنک جامی ها دل به لهو و لعب عمر منه کاین مرغان تکیه بر باد کنند از سبک آرامی ها خلعت سرو به اندام تو خوش ببریدند جامه زیبنده نماید ز خوش اندامی ها شکر پیری که هوا و هوس از جوش نشاند چون می کهنه برون آمدم از خامی ها پیش از مرگ خود از آفت هستی رستم به اجل باز نماندم ز سبک گامی ها در خرابات سر ناموران گردیدیم بس که اندیشه نکردیم ز بدنامی ها لوث تقصیر چو از آب کرم شسته شود دلق درویش برآید ز سیه فامی ها ساز و برگ و می و مطرب به «نظیری » جمعست بوی خیر آیدش از نیک سرانجامی ها نظیری نیشابوری