فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۹۲: بتی کز غایت خوبی زند با مهر و مه پهلو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بتی کز غایت خوبی زند با مهر و مه پهلو بیکجا کی نهد با عاشقان رو سیه پهلو چو غنچه آنکه شبها برگ گل در پیرهن دارد چه غم دارد که من چون می نهم بر خاک ره پهلو به آزار دلم هر تار مو بر تن شود خاری جدا زان شاخ گل شب چون نهم بر خوابگه پهلو تو ای نازک بدن از لاله و گل ساز جای خود که می سوزد مرا از خاک گلخن ته بته پهلو دلم از خنجر بیداد او پهلو تهی می کرد کنون بر خاک ره دارد بجرم این گنه پهلو ز پهلوی من مجنون چه آسایش بود دل را که بیند هر زمان از سنگ طفلانم سیه پهلو دل صد پاره کندم چون فغانی از گل این باغ نهادم بر گل محنت سرای خود چو که پهلو فغانی شیرازی