فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴۴: منم دل پریشان چه در طرب گشایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم دل پریشان چه در طرب گشایم چو غمت نمی گذارد که بخنده لب گشایم حذر از شکایت من که بود تمام آتش ز دل شکسته آهی که بنیم شب گشایم هوس وصال ان لب چه کنی بگفت شیرین منم آنکه چشم موری بچنین رطب گشایم تو میان دهی وگرنه بخیال در نگنجد که چنان کمر که دانی من بی ادب گشایم چو بمرگم آتش او نرود ز جان شیرین چه زبان به تلخ گفتن بعذاب تب گشایم به غزال خویش گاهی برسم که چون فغانی قدم رمیده از خود بره طلب گشایم فغانی شیرازی