فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۳۴: ساقی خرابم از طرب دوش چون کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی خرابم از طرب دوش چون کنم از دستت این شراب دگر نوش چون کنم لب می گزی که زود چرا مست می شوی ساغر تو می دهی، من مدهوش چون کنم گویند جامه می دری و آه می کشی با این سهی قدان قباپوش چون کنم دانم که هست از تو مرادم خیال خام این آرزو نایستد از جوش چون کنم دل گوید این فسانه مرا اختیار نیست خود را ز گفتگوی تو خاموش چون کنم دشنام می دهی که مجو وصل و صبر کن تلخست ترک من سخنت، گوش چون کنم روز از غمت زیاد برم محنت خمار این بزم چون بهشت، فراموش چون کنم صدره سرم بخاک عدم دادی و هنوز سوزم، که با تو دست در آغوش چون کنم تاب دلم نماند فغانی و آن حریف کاکل نمی کند ز سر دوش چون کنم فغانی شیرازی